Albade.com
Pėrshendetje vizitor i nderuar...
Me sa duket, ju nuk jeni identifikuar akoma nė faqen tonė, ndaj po ju paraqitet ky mesazh per tju kujtuar se ju mund tė identifikoheni qė tė merrni pjesė nė
diskutimet dhe temat e shumta tė forumit tonė.

- Nė qoftė se ende nuk keni njė Llogari personale nė forumin tonė, mund ta hapni njė tė tillė duke u Regjistruar
-Regjistrimi ėshtė falas dhe ju merr koh maksimumi 1 min...

Me Respekt dhe Kėnaqėsi:
Staffi i Forumit Albania Server Forum

Vizitor tė nderuar dhe tė rrespektuar nėse dėshironi qė pop login tė mos shfaqet klikoni butonin DO NOT DISPLAY AGAIN
Albade.com
Pėrshendetje vizitor i nderuar...
Me sa duket, ju nuk jeni identifikuar akoma nė faqen tonė, ndaj po ju paraqitet ky mesazh per tju kujtuar se ju mund tė identifikoheni qė tė merrni pjesė nė
diskutimet dhe temat e shumta tė forumit tonė.

- Nė qoftė se ende nuk keni njė Llogari personale nė forumin tonė, mund ta hapni njė tė tillė duke u Regjistruar
-Regjistrimi ėshtė falas dhe ju merr koh maksimumi 1 min...

Me Respekt dhe Kėnaqėsi:
Staffi i Forumit Albania Server Forum

Vizitor tė nderuar dhe tė rrespektuar nėse dėshironi qė pop login tė mos shfaqet klikoni butonin DO NOT DISPLAY AGAIN
Albade.com
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Albade.com


 
PortalPortal  RegjistrohuRegjistrohu  ForumForum  Latest imagesLatest images  KėrkoKėrko  identifikimiidentifikimi  
Mirė se vini nė forumin "www.Albania.123.st". Ju dėshirojm argėtim tė kėndshėm, kaloni sa mė mirė nė mesin tonė.

 

 Bilal Xhaferri

Shko poshtė 
AutoriMesazh
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:45

Postuar nga
Shqiptar
Nder i kombit
Posts:
2069
(8/12/01 6:14:53
pm)
---------------------------------------------------------------------------------
Udhėton
dhembja Ēame
-poezi nga Bilal Xhaferri-

Nėse poetet shqiptarė nuk kanė
patur dhe aq fat, poezia shqipe s’ka qenė e tillė, pėrkundrazi, ajo i ka dhėnė
zė historisė sė kombit dhe ēdo trevė e jona ka patur, si tė thuash rapsodin e
vet, rob dhe tė vėrbėr, prej tė cilit ne kemi parė muzgjet e humbjeve krenare
apo agullimin e fitoreve tė trishta.
Shkrimtari Bilal Xhaferri ėshtė dhe
kėngėtar i dhembjes ēame, i saj pjese qė ka munguar, por qė s’ka reshtur sė
prodhuari trishtim e tragjedi.
Ky shkrimtar i asaj treve rikrijoi brengėn
kolektive nė kohėn kur atdheu ishte mė pak atdhe, por i pushtuar nga diktatura
vendase, fill mbas Luftės II Botėrore, kur pushtuesit e huaj u
larguan.
Sundimtarėt e rinj mbi gėrmadha po hidhnin dhe kufomat e tė
pushkatuarve, mes tė cilėve ishte dhe babai i shkrimtarit tė ardhshėm, Bilal
Xhaferrit. Skuadra komuniste e pushkatimit e vrau si nacionalist.
Bilali 9
vjeēar ahere mbeti kėshtu jetim pėr jetė. I pėrkiste fisit tė shquar tė Hasan
Tahsimit nga Konispoli.
Largohet nga vendlindja duke besuar se do t’i
shpėtonte, sadopak, pėrndjekjeve. Punon si korier nė Sarandė. Kryen njė shkollė
teknike dhe punon nė Rruga – ura nė Veri. Por e internojnė baltrave tė
Durrėsit.
Arriti tė botojė librin e shkėlqyer me tregime "Njerėz tė rinj,
tokė e lashtė", por pėrmbledhja me poezi "Lirishta e kuqe" u ndalua dhe u ēua
fabrika tė letrės pėr t’u ribėrė letėr sterile. romani "Krastakraus" mbeti nė
dorėshkrim.
Qė t’i shpėtonte arrestimit dhe burgut, Bilal Xhaferri arratiset
mė gusht tė 1969 nė Greqi pėr tė ikur nė SHBA.
Dy vjet punon nė gazetėn
"Dielli" tė shqiptarėve tė Amerikės. Nė Ēikago themeloi gazetan e Lidhjes Ēame
"Krahu i shqiponjės".
Njerėz tė panjohur e sulmojnė me thikė nė Nju Jork.
Sigurimi i shtetit komunist shqiptar kėrkonte vdekjen e tij dhe tė veprave. I
digjet shtėpia dhe gjithė dorėshkrimet. Vdes nė rrethana tė dyshimta, pas njė
operacioni nė kokė me 1987 nė Ēikago.
Ndėrsa kėtu kompllotohej me heshtje ose
kujtohej vetėm pėr t’u sharė (ose pėr t’u rivrarė), tė burgosurit politikė nė
Spaē, Qafė – Bari, Burrel, nėpėrmjet atyre qė e kishin njohur, kujtonin dhe
mėsonin pėrmendėsh vargje tė Bilal Xhaferrit.
U desh tė binte diktatura e
kuqe qė shqiptarėt nė vitet e lirisė, kur qe vendosur shteti demokratik, tė
sillnin eshtrat e Bilal Xhaferrit nė atdhe qė balta e tij tė prehej pėrgjithmonė
e pėrzjerė me baltėn e vendlindjes.
Poezitė e Bilal Xhaferrit pėr Ēamėrinė
janė antologjike pėr nga bukuria dhe dhimbja. Ndėrkohė, pėr sa i pėrket
pėrmbajtjes, janė tė vetmet nė tė gjithė poezinė mbarėkombėtare qė mbartin
dramėn e Ēamėrisė, dėbimin e hershėm, lotėt, dergjen e krahinės epirionte,
zbrazėtirėn e madhe si njė zgavėr tronditėse nė kohė. E gjitha sikur parandjell
drejtėsinė, mė fuqishėm se ēdo UĒĒ e mundėshme.
Visar
Zhiti

Pegasit

Nga qielli mos u ul Pegas pėr mua,
e bėj mė kėmbė
unė rrugėn.
Hapėsirat e pamatura i dua,
po dua sa mė pranė tė jem me
tokėn.

Pas trokėllimės tėnde qiellore
poetėt le tė thurrin
vargje-ar,
unė jam kėmbėsor i rrugėve tokėsore,
i rrugėve tokėsore
kėngėtar.

Nga qielli, pra, mos zbrit Pegas pėr mua,
e bėj mė kėmbė unė
rrugėn.
Hapėsirat e pamatura i dua
po mė merren mendtė kur s’ndiej nėn
kėmbė tokėn.


Shqipėri 1976

Vend i vogėl
Kohė e
vogėl
Rracion i vogėl.

Errėsirė e madhe
Frikė e madhe
Mjerim i
madh.

Dhe rrugėve tė atdheut
Si kukuvajka nėn hėnė
Leh e
ulėrin
"Gazi" – 69. 1

"Krahu i shqiponjės",
nr.3-4,
1976.


Baladė Ēame

Ylberi, si njė pėrshėndetje e pėrlotur
lamtumirė,
u zhduk matanė largėsive,
mbi kreshtat e flakėve,
nėpėr
shi...

Matanė largėsive u zhduk e pėrflakur Ēamėria
dhe tė gjitha
rrugėt tona shpien nė veri.
Ulėrin era e Mesdheut mbi trojet e lashta
epirote,
mbi tė shtrenjtat troje tona stėrgjyshore.

Nė kullotat e
braktisura kullosin rrufetė.
Ullishtet e pavjelura gjėmojnė si dallgė nėpėr
bregore.
Dhe kudo toka ēame,
mbuluar nga retė,
rėnkon e mbytur nė gjak
e lot,
e mbetur shkretė,
pa zot.

Na e tregojnė drejtimin plumbat,
qė vėrshėllejnė nė errėsirė.
Na e ndriēojnė rrugėt flakėt, qė gjithė tokėn
kanė pėrpirė
Pas shpinave tona pėrplas tufani dyert e shkallmuara tė
shtėpive
dhe rrugėt zgjaten e zgjaten si veri.

Ne, popull muhazhir,
ecim nėpėr shi...
Lamtumirė, Ēamėri!


Natė Ēame

Ndali ēapin
kopeja e ulqve
Nė errėsirėn e thinjur me flokė bore.
Ndali ēapin pranė
staneve tė heshtura
Kopeja e egėr e pyjeve ēame.
S’dėgjohen tė lehura,
s’dėgjohen blegėrima,
Nuk duken mė zjarret ku dremitin ēobenėt.
Vetėm deti
rreh bregdetin me dallgė pa pushuar,
Vetėm hėna porsi dele e ndarė nga
kopeja
Nėpėr shtigjet e reve baret e vetmuar.
Ndali ēapin kopeja e
ulqve
Dhe pėrgjon e uritur nė errėsirėn thinjoshe.

Ku ini ju ēobenė me
gunat e bardha?
Ku i kini delet qė blegėrinin kullotave?
Ku i kini qiprat,
ku kėmborėt si kėmbana?
Ku i kini qent e staneve qė ulurinin si
luanė?
Murrot, balot, gudot – armiqtė tanė tė vjetėr?
Ku janė qė t’u
tregojnė me ēatallet e hekurt
Se si nė shesh tė luftės luftohet pėr
jetėn?

Hesht nė errėsirė Ēamėria shkretėtirė,
vetėm dallga rreh
parreshtur shkėmbenjtė kryeulur
Dhe jehona e saj e gjerė nėpėr natėn
joniane
Pėrzihet me ulurimen e ulqve tė uritur.


U botua nė
revistėn "Krahu i shqiponjės"
nr.2, 1997 me pseudonimin Kiman Halil
Ēami


Janinė, vjeshtė

Liqeni i Janinės – luginė plot me
ujė
Dergjet i pėrgjumur nė mjegullėn mėngjesore,
Shket krahu i pulėbardhės
mbi nisinė si tumule,
Me fletėt e rrepeve mbulon era shetitoret.
Xhamitė
ekzotike, bija lindore tė braktisura
U pozojnė tė trishtuara turistėve nga
perėndimi.
Matanė sinorit me tela vijėn stėrnipat e Pirros
Dhe kalojnė
kryeulur nėn rrepet buzė limanit

Vjeshta lakuriqe si "missis
minifunde",
Fėrkohet pas ledheve mjekrosh tėrė myshk,
Atje ku Frosina iu
shkėput Ali Pashait
Dhe nė ujrat e ftohta tė gjolit u zhyt.
Ashtu ėshtė
Janina e vjetėruar mėnjanuar
Dhe tė duket sikur nė gjol mengadalė do
humbasė
Bashkė me lavdinė e dikurshme tė harruar
Bashkė me buēimėn e
tambureve luftarakė.
Do humbasė nė Joaninėn e re me neon,
Nėn valėt e
veturave qė shkasin asfalteve
Nėn hotelet moderne "Ksenia",
"Palladion".
Nėn tingujt e kambanave dhe kėngėt e psallmeve...

Liqeni
i Janinės – luginė plot me ujė
Pėrkundet i pėrgjumur nė mjegullėn
mėngjesore.
Qė tej sinorit me tela vijnė stėrnipat e Pirros
Dhe kalojnė
kryeulur nėn rrepet e shetitoreve
Me njė mendim tė heshtur, me njė brengė
pėrvėlonjėse.

"Krahu i shqiponjės", nr.2. shkurt 1978


Eja,
trishtim

Eja, trishtim,
eja me hapa fletėsh qė bien nga degėt,
eja
me hapa shiu qė kėputet nga fletėt...
Eja, trishtim,
Eja me hapa tingujsh
qė dridhen nė mbrėmje,
eja me hapa zemrash qė rrahin me dhimbje...
Eja,
trishtim,
o prehėr i ėmbėl qė nuk mė braktise kurrė,
o strehė e qetėsisė
sime,
o ėndėrrime tė mia,
o gji i shpresės sime!
Eja,
trishtim,
trishtim,
eja.


Motrės sime
Antikės
(Variant)

Ershi pėrsėri vjeshta,
me shira,
me
fletra.
Tė iku, motėr, jeta,
me rėnkime dhe brenga.
O sikur tė
mundja,
guackat e maleve t’i ēaja
dhe horizontet t’i shtyja
e tek ti tė
vija!
O sikur tė mundja,
pėrmes botės sė kredhur nė errėsirė,

digjesha si njė shteg drite,
tė rridhja si njė qiri i shkrirė,
tė ndriēoja
rrugėn tėnde, motra ime...
Po erdhi pėrsėri vjeshta,
me shira...
me
fletra.


"Qiriu" i Naimit

Nė vitrinėn e librarisė me llampa
neon
bėn dritė "Qiriu" i Naimit.
E sjell nė shtėpi dhe, gjer natėn
vonė,
njėlloj ai bėn dritė edhe nė dhomėn time.
Dhe flakė e tij e ėmbėl
nuk zbehet asnjė thėrrime

pėrballė abazhurit me dritė
elektrike.
Pastaj, kur zbardh dita, e shoh pėrsėri:
as nė dritėn e diellit
nuk zbehet flakė e tij,
e zjarrta flakė, e shenjta flakė,
qė digjet nė
pėrjetėsi.


Poezia e parė

Poezia ime e parė e botuar
kaloi
nė kantierin tonė duar mė duar,
pastaj ma kthyen mua gazetėn, mė sė
fundi,
po tani poezia e vogėl nuk dukej gjėkundi.
Ajo qe mbuluar e tėra me
shenja njollash,
e tėra me shenja balte, betoni dhe vajrash;
secili nga
shokėt e mi
kish lėnė atje tė prekurėn e duarve tė tij
dhe ēdo e prekur
sikur ishte njė nėnshkrim
kallosh punėtori,
dhe ēdo e prekur sikur ishte
njė shtrėngim
duarsh punėtori,
dhe mė dukej sikur punėtorėt poezinė time
e
pagėzonin
si poezi tė tyre,
poezi djerse, balte dhe
betoni.


Rosat

Nė muzg tė mbrėmjes rosat ndjellin njėra –
tjetrėn
dhe zbresin buzės sė lumit sė bashku me rrjedhėn,
te bėrylet e
ledhinave, nėn livadhet e gjelbėr,
ku zbardhėllejnė nė muzg mu si kokrrat
breshėr.

O, sa ngjyra tė bukura kanė puplat e rosave!
Tė duket sikur
era i ka mbuluar me fletėt e luleve,
qė shkunden nga ledhinat sipėr
bujanave.

Ato kullosin dhe rrjedha i merr me vete, si buqeta,
poshtė
ujėrave tė qelqta e tė qeta.


Ti je njė pardesy

Ti je njė
pardesy.
Tek ti fėshfėrijnė tė gjitha:
mendimet, pardesyja, zemra.
Ti
je njė pardesy
dhe bota tė duket si njė sallon mode,
ku parakalon si
pardesy e dalė prej garderobe.
Ti je njeri – pardesy.
Tė shoh tek zhdukesh
pėrtej – fėshfėrimė – nėpėr erė,
sikur tė mos kesh qenė
asnjėherė.


Mbrėmje

Perėndim’ i purpurt shuhet pėrmbi
dhe.
Larg, ylli i mbrėmjes digjet si fener.
Ndanė rrugės hapen shtigje me
marrė,
nė rrugė kalon reparti im xhenier.

Dredhon nė tė pėrpjetėn,
buzė lumit,
kjo rrugė e largėt, rrugė e humbur mali.
maretė me vath tė
kuq, si gurė rubini,
nė ėndrra i pėrkund puhi e zallit.

Pėrkund puhiza
me mare
dhe pluhurin e rrugės hedh mbi ne.
Dhe ėndrra rinie era
zgjon,
dhe djersa sipėr ėndrrave kullon.

Ēdo bulėz djerse mė duket si
njė yll
nė qiellin e kulluar pa kufi
dhe qielli i lart mė duket si
pasqyrė,
ku shoh fytyrėn tėnde Shqipėri
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:45

Atdheu


E para mjegull e
Shtatorit
Porsi qefini te mbuloi
Sa shpejt nga syte atdhe me humbe
Sa
shpejt erresira te gllaberoi

Si djerse te ftohta ndrinin naten
Mbi
ballin tend te argjendte yj`
`Me tel me gjemba gjoksi yt
I lidhur mbeti ne
kufi.

Ashtu te lashe i shtrenjti vend
Dherrugen mora per ketej
Ku
valle me con kjo rruge e larget?
Kur valle serish tek ti do te
kthej?

Floriri i vargjeve te mia
U shkri per ty me dhembshuri
Tani
si hekur shpirti im
Me lot u ndryshk dhe u nxi...

Si djerse te ftohta
ndrinin naten
Mbi ballin tend te argjendte yj`
Me tel me gjemba gjoksi
yt
I lidhur mbeti ne kufi.

Ashtu te lashe i shtrenjti vend
Dhe
rrugen mora per ketej
Ku valle me con kjo rruge e larget?
Kur valle tek ti
do te kthej?





Kosova


Kosova
Me ndarje
dhe nenndarje gjeografike
Me ndarje dhe nenndarje historike
Kosova
Qe
nga ujrat e kulluara te Ohrit
Deri ne erresiren e minierave te
Mitrovices
Qe nga brigjet e kaltra te Ulqinit
Deri ne Qelekullen e ne
fushen e Nishit
Kosova
Fushe e begatshme me fruta e grunore
Qe bie ere
pranveres e tera lule molle
Kosova me male kreshnike
Male te zhveshur me
pisha e bredhishte
Qe e rrahin qiellin me krahe shqipesh
Qe e dehin
diellin me arome rreshire
Qe e ndezin qiellin me zbardhellime
debore
Kosova
Krahine shqiptare qe ne fillim te saj
Toke e
Manastirit
E Prizerenit
E Plaves dhe e Gucise
Toke e legjendave
legjendare te Gjergj Elez Alise
Kosova
Legjende e mbetur ne rrugekryq te
historise
Kosova
Gjithnje ashtu si gjithnje
Me dhem te shternguar e me
shpirt nder dhembe
Kosova
Ku shqiptaret flasin nje gjuhe dhe degjojne dy
gjuhe
Kosova gjithnje ashtu.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:46

Shkurtima.

DASHURI DHE FATE

Atė vit
vjeshta kaloi si i ka hije, pa asnjė ērregullim tė motit, pa shira dhe erėra tė
parakohshme. Tetori ishte i qetė dhe i vagėlluar. Nga fillimi i nėntorit ranė ca
shira tė pakta dhe koha u hap pėrsėri. Pastaj, nė janar, ra bora e parė, nė mars
ēelėn thanat dhe nė maj lulėzoi tėrė vendi...
Kėshtu, muajt ndoqėn
njėri-tjetrin.
Gjatė verės, lulet e pranverės zunė kokrra. Nė vjeshtė u volėn
kokrrat e fundit dhe filluan tė binin fletėt e para... Dhe pėrsėri hyri janari i
vitit tjetėr...
...Nė njė nga ditėt e para tė Vitit tė Ri, kompania ime bėnte
stėrvitje taktike, e vendosur nė pozicion luftimi buzė lumit L. Tėrė kohėn e
stėrvitjes ra njė shi, njė shi bore, i akullt, i ngadalshėm, i pandėrprerė, qė
tė lagte dhe tė fuste drithmėn deri nė palcė... Si mbaroi stėrvitja, u kthyem nė
repart. Ashtu tė njomur dhe tė bėrė pellg nga shiu hymė nė "dhomėn
ushtarako-politike", ku qėndruam tė pastronim armėt. Ata qė e mbaronin
pastrimin, shkonin dhe shpinin armėt nė armaturė dhe, kėshtu, salla boshatisej
pak e nga pak. Unė po vonohesha. Pecja e vajimit m'i kishte bėrė duart gjithė
vaj dhe gishtėrinjtė e ngrirė mė ishin shtrembėruar, si tė paralizuar. Duke
shikuar gishtėrinjtė e mi, m'u kujtua se kėshtu mė paralizoheshin ata dhe kėshtu
mė ndoteshin nga ndryshku i hekurave, kur lidhja soleta nėn ndonjė shi tė
lehtė.
Njė ushtar u kujtua dhe shkoi hapi radion.
Po mbaronte njė emision
me muzikė ritmike. Pastaj u bė njė pauzė. Pas pak spikerja tha:
Po japim
pjesė orkestrale: Klod Debysi: "Ndriēimi i hėnės."
M'u drodh zemra... Kėtė
pjesė e kisha dėgjuar ato ditėt e fundit kur u largova nga qyteza N.,
katėrmbėdhjetė muaj mė parė. Ngjante me "Serenatėn" e Shubertit, nuk ngjante po
tė kujtonte tėrė serenatėn. Sa mė pėlqente! I rrėmbyer nga muzika, tėrė qenia
sikur mė shkrihej duke m'u bėrė njė me tingujt, dhe nė mendje fillova tė sjell
ato kujtime tė shtrenjta qė i ruaja thellė nė shpirt.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:46

AVE MARIA

Jeta e njeriut ėshtė shumė e
shkurtėr. Po edhe sikur tė jetoja njė mijė vjet, unė s'do ta harroja kurrė
Marien.
Marie quhej mushka qė na sillte ushqimin e drekės. Ajo tani ishte njė
mushkė e thyer nė moshė dhe vinte e pakėt, e dobėt dhe e kėrrusur. Sikur
njerėzit tė ishin disi mė njerėzorė me kafshėt, ajo duhej tė ishte ēmbrehur prej
kohėsh dhe tė ishte lėnė tė ngryste e qetė ditėt e fundit tė pleqėrisė sė saj.
Po ashtu, siē ishin shtazorė me njėri-tjetrin, njerėzit s'dinin se si tė ishin
njerėzorė me kafshėt. Dhe mjerė ato kafshė tė mjera qė ishin mė afėr me
ta.
Pėr fatin e saj tė hidhur, Maria ishte shumė afėr me njerėzit, e kish
vėnė perėndia drejtpėrdrejtė nė shėrbim tė tyre.
E mbrehur pėrpara karrocės,
e lodhur dhe e mbėrthyer me rrypa e litarė, e kėrrusur dhe e tendosur nėn peshėn
qė tėrhiqte, ajo u binte kryq e tėrthor tėrė rrugėve tė fermės, nga furra e
bukės nė dyqanin e ushqimeve, nga menca e punėtorėve nė brigadat e fushės, nga
njėri sektor nė tjetrin.
Ajo ish njė personazh i njohur nė fermė. Emri i saj
ish njė ndėr emrat mė popullorė.
- Erdhi Maria! Erdhi Maria! - dėgjohej
anembanė fushės e thirrura jonė nė kohėn e pushimit tė mesditės kur prinim tė na
vinte ushqimi i drekės.
- Erdhi Maria! Erdhi Maria! - pėrsėritej emri i saj
nga brigada nė brigadė.
Karroca me dy rrota gome pėrkundej e kėrcente nė
gropat e rrugės. Mbi kryet e karrocierit, njė copė katrema e rrėmbyer nga era, e
shqyer pėrgjysmė nga streha e gjysmėkabinės, tundej ritmikisht sikur mė
pėrshėndeste.
- Erdhi Maria!
Ajo nuk nxitonte. Ajo s'kishte fuqi tė
nxitonte nė atė moshė. Vrapi saj kishte mbaruar prej kohėsh dhe tani tė vinte
keq tek e shikoje tė merrte njė turr tė shkurtėr prej plake, e detyruar nga
fshikullimat e kamzhikut tė karrocierit. Ai e rrihte kot tė gjorėn kafshė. Dreka
jonė vinte me shumė vonesė, po se mos ishte faji i saj. Ajo nisej nga kuzhina
kur e nisnin. Dhe vėrtet ecte ngadalė, po ecte gjithnjė dhe atė qė s'e arrinte
dot me shpejtėsi e fitonte nė kohė. Po tė varej prej saj, ajo do tė mund tė
arrinte nė kohėn e duhur tek ne. Po nuk varej asgjė prej saj. Dhe ai e
rrihte.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:46

BALADE ĒAME

Ylberi, si nje
pershendetje e perlotur
lamtumire,
u zhduk matane largesive,
mbi
kreshtat e flakeve,
neper shi.
Matane largesive u zhduk e
perflakur
Cameria
dhe gjitha rruget tona shpien ne veri.
Ulerin era e
Mesdheut mbi trojet e
lashta epirote,
mbi te shtrenjtat troje
tona
stergjyshore.
Ne kullotat e braktisura kullosin rrufete.

Ullishtet e pavjelura gjemojne si dallge
neper bregore.
Dhe kudo toka
came,
mbuluar nga rete,
renkon e mbytur ne gjak e lot,
e mbetur
shkrete,
pa zot.
Na e tregojne drejtimin plumbat,
na e ndricojne rrugen
flake, qe gjithe
token kane perpire.

Pas shpinave tona perplas tufani
dyert e shkallmuara te shtepive.
Dhe rruget zgjaten e zgjaten ne veri.
Ne,
popull muhaxhir, ecim neper shi...
Lamtumire, Cameri!
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:46

Eja Trishtim

Eja, trishtim ,
eja me hapa
fletesh qe bien nga deget,
eja me hapa shiu qe keputet nga fletet...
Eja
trishtim ,
eja me hapa tingujsh qe dridhen ne mbremje,
eja me hapa zemrash
qe rrahin me dhimbje...
Eja , trishtim,
o preher i embel qe nuk me
braktise kurre,
o strehe e qetesise sime,
o enderrime te mia,
o gji i
shpreses sime.
Eja , trishtim,
trishtim ,
eja.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:47

BILAL XHAFERI


RINIA
IME



Nuk mė vrapoi rinia

duke gjurmuar pulpėt si shishe
shampanje.

nuk m'u verbua rinia

pas ngjarjeve tė
fustaneve.

nuk m'u mbyll rinia

nė parantezat e qepallave


ndonjė vajze sentimentale.



rinia ime zgjodhi njė tjetėr
drejtim,

zgjodhi tė tjera ngjyra,

duke gjurmuar njė dashuri tė
madhe,

duke kėrkuar njė lumturi tė madhe,

si nė njė aksion tė
pandėrprerė,

nga kantieri nė kantier,

nga ferma nė
fermė,

nga miniera nė minierė;

rrugėve tė atdheut.

Ajo
mbarti tė gjtiha ngjyrat e baltrave

dhe tani e shoh tek
digjet

kurorė sipėr dheut,

si njė ylber i pjellė nga
mitra

e shtrėngatave.





BILAL XHAFERI



SA SHPEJT KALOI RINIA JOTE



FUSTANI YT I
NUSĖRISĖ

SI BRYMĖ E BARDHĖ TĖ MBULOI,

SA SHPEJT KALOI RINIA
JOTE

SA SHPEJT PRANVERĖN VJESHTA NDĖRROI.



NGA DEGĖT FLETĖT
U RRĖZUAN,

TAKSIA HUMBI LARG NĖ RRUGĖ.

Ē'U NGRYSĖN VITET KAQ
SHPEJTUAR

Siē ENDEN MJERGULLAT NĖ MUZG.



FLORI I VARGJEVE
TĖ MI

U SHKRI PĖR TY ME DHIMBSURI.

TANI SI HEKUR SHPIRTI
IM

ME LOT U NDRYSHK EDHE U NXI.



NGA DEGĖT FLETĖT U
RRĖZUAN,

I RRAHĖN KRAHĖT ZOGJTĖ NĖ JUG,

SI HARQE VIOLINE
DRIDHEN

MOTIVE VJESHTE NĖPĖR DRURĖ.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:47

Bilal Xhaferri


Pegasit


Nga
qielli mos u ul Pegas pėr mua,
e bėj mė kėmbė unė rrugėn.
Hapėsirat e
pamatura i dua,
po dua sa mė pranė tė jem me tokėn.

Pas trokėllimės
tėnde qiellore
poetėt le tė thurrin vargje-ar,
unė jam kėmbėsor i rrugėve
tokėsore,
i rrugėve tokėsore kėngėtar.

Nga qielli, pra, mos zbrit
Pegas pėr mua,
e bėj mė kėmbė unė rrugėn.
Hapėsirat e pamatura i dua
po
mė merren mendtė kur s’ndiej nėn kėmbė tokėn.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:47

Bilal Xhaferri


Natė
Ēame


Ndali ēapin kopeja e ulqve
Nė errėsirėn e thinjur me flokė
bore.
Ndali ēapin pranė staneve tė heshtura
Kopeja e egėr e pyjeve
ēame.
S’dėgjohen tė lehura, s’dėgjohen blegėrima,
Nuk duken mė zjarret ku
dremitin ēobenėt.
Vetėm deti rreh bregdetin me dallgė pa pushuar,
Vetėm
hėna porsi dele e ndarė nga kopeja
Nėpėr shtigjet e reve baret e
vetmuar.
Ndali ēapin kopeja e ulqve
Dhe pėrgjon e uritur nė errėsirėn
thinjoshe.

Ku ini ju ēobenė me gunat e bardha?
Ku i kini delet qė
blegėrinin kullotave?
Ku i kini qiprat, ku kėmborėt si kėmbana?
Ku i kini
qent e staneve qė ulurinin si luanė?
Murrot, balot, gudot – armiqtė tanė tė
vjetėr?
Ku janė qė t’u tregojnė me ēatallet e hekurt
Se si nė shesh tė
luftės luftohet pėr jetėn?

Hesht nė errėsirė Ēamėria
shkretėtirė,
vetėm dallga rreh parreshtur shkėmbenjtė kryeulur
Dhe jehona
e saj e gjerė nėpėr natėn joniane
Pėrzihet me ulurimen e ulqve tė
uritur.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:47

Bilal Xhaferri


Kosova


Me
ndarje dhe nenndarje gjeografike
Me ndarje dhe nenndarje
historike
Kosova
Qe nga ujrat e kulluara te Ohrit
Deri ne erresiren e
minierave te Mitrovices
Qe nga brigjet e kaltra te Ulqinit
Deri ne
Qelekullen e ne fushen e Nishit
Kosova
Fushe e begatshme me fruta e
grunore
Qe bie ere pranveres e tera lule molle
Kosova me male
kreshnike
Male te zhveshur me pisha e bredhishte
Qe e rrahin qiellin me
krahe shqipesh
Qe e dehin diellin me arome rreshire
Qe e ndezin qiellin me
zbardhellime debore
Kosova
Krahine shqiptare qe ne fillim te saj
Toke e
Manastirit
E Prizerenit
E Plaves dhe e Gucise
Toke e legjendave
legjendare te Gjergj Elez Alise
Kosova
Legjende e mbetur ne rrugekryq te
historise
Kosova
Gjithnje ashtu si gjithnje
Me dhem te shternguar e me
shpirt nder dhembe
Kosova
Ku shqiptaret flasin nje gjuhe dhe degjojne dy
gjuhe
Kosova gjithnje ashtu.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:48

I shoqi i saj doli papandehur te brryli i kodheles
(kthese), qendroi dhe ktheu koken, vuri re rretherrotull, mbajti vesh, pastaj
nxitoi prap ēapin drejt shtepise. Ajo nuk e njohu dot menjehere, vetem e mori me
mend qe ishte ai. Kish dy vjet qe e priste. E priti tere naten e kaluar pa vene
gjume ne sy, se i kishin thene qe ai ishte arratisur nga eksoria (internimi qe
ju be ēameve gjate L.B. II). Megjithe ate pritje aq te gjate, tani iu duk e
papritur kur pa qe ai doli ashtu menjehere te kodheljae udhes, i paqethur e i
parruar, i larte e i beshem po i tretur e i handakosurnga vuajtjet, i krrusur
pak te shpatullat e medha, me nje shkop ne dore e me nje berruce veshur vetem ne
nje krah, ashtu si i mbajne ēobanet.
Ajo s'kish fuqi te levizte, po ndenji
atje ku ishte, te pragu i deres, si e mbajtur ne vend. Degjoi zerin e tij kur i
foli qenit "Balo, Balo!", degjoi ne pllakat e ovoroit (oborr) prokat (gozhde) e
kepuceve te tij ushtarake, e me ne fund, me zemer te ngjethur, pa koken e tij
leshtore qe doli te qoshja e murit te shtepise dhe ndeshi ne veshtrimin e syve
te tij te humbur thelle ne zgavra.
Ai u qep lart shkalleve duke u mbajtur me
njeren dore te muri.
-C'ish ben ketu ti akoma? - i foli me te rrepte, kur
arriti ne krye te shkalleve.
Asaj i ishte lidhur gjuha e s'fliste dot. "Moj
perendi,moj perendi!" - tha me vete kur pa nga afer fytyren e tij aq te dobesuar
, aq te prishur, e sidomos ata syte e tij te medhenj aq te humbur thelle ne
zgavra e pothuaj te mbuluar nga vetullat e ulura ne ballin e madh plot me
rrudha.
Ai hyri brenda ne shtepi pa ndaluar perpara saj.
Ku eshte djali? -
tha.
Fle, - u pergjigj ajo me nje fije zeri.
Mos e zgjo, - tha ai. - Je
hazer per udhe ? Merr djalin edhe nisu kete dakike .
Ajo u mundua te kuptonte
mire fjalet e tij.
Po, hajde, te nisemi,- tha.
U' do vite pas jush, ju
ikni perpara, - tha ai dhe duke kaluar me nxitim permes odes shkoi dhe shtyu
fleten e njeres dritare, vuri re perjashta ne te gjitha anet pastaj u kthye
perseri nga e shoqia:
Te thashe qe te nisesh ne kete dakike- i foli perseri
me te rrepte, - mos rri si e karfosur atje te dera .
Po, hajde, te nisemi,-
perseriti ajo.
U' do u arri ne udhe, ju do ikni perpara, se u' kam akoma ca
pune ketu, - ja ktheu ai dhe u ul ne gjunje te qoshja e oxhakut ku kish fshehur
dyfekun brenda ne mur dy vjet te shkuara.
Ti s'ke me nonje pune ketu, - tha
ajo. - Asnjeri s'ka me nonje pune ketu. I tere fshati ka ikur, e tere Cameria ka
ikur....
Pse s'ike dhe ti preme me te tjeret? - i brriti ai.- Nuk te dergova
haber me Zejnelin e Buhuse qe te me merrje djalin e te niseshe me tere miletin
?
Ku do shkoja u' pa ti ? - tha ajo.- Denja ketu se te prisja ti. Zejneli i
Buhuse na tha qe ti te la pas ne Patra, ne kaike, edhe na tha qe mase do arrinje
ne shtepi qe dje preme.
Ai shqepi me sqepare nje parvaz dhoge, nxorri me te
shpejt maliherin e gjate nga muri dhe me te ne dore u kthye me vrull drejt se
shoqes:
Tani degjome, po te me degjosh mire, - foli. - U' i kam kauret pas
thembrave te kembeve. Djalin e Kiēos me shoket e tij qe me vrane vellane. Me
jane vene pas e shume vonuan qe s'kane arrire akoma ketu. Ti merr djalin e nisu
se u' dua qe t'i pres ata ketu...
Tani qe ajo e kuptoi si ishte puna, nje
dritherime e akullt ia shkoi tere kurmin.
S'iki u' pa ti, ate mendje mblidhe-
e nderpreu te shoqin me nje vendosmeri qe ai e njihte mire.
Eja te ikim, ne
ke besuar perendi. Nuk eshte koha per te marre hak. Le ate hake ta marre
perendia. Eja, aman, te ikim e mos na merr ne qafe. Se kemi dhe djalin
sabi(femije).
Ai mori fryme thelle, sikur t'i ishte mbledhur frymemarrja ne
gjoks per dy vjet me radhe.


"Krahu i Shqiponjes", 1978/1
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:48

Bilal Xhaferi

Vajza nga brigjet e lumit
Kalama

Pezuli i dritares se ambulances ishte fundosur nen kuroret e
luleve te diellit, qe perkundeshin ngadale ne eren e mbremjes. Mbi pezul ishte
perkulur ndihmesmjekja me nje liber ne dore.
Kur ajo ngriti kryet, fytyra e
saj e rrethuar me floke te arte u duk gjithashtu si nje kurore luledielli.
Pa
e shkeputur dot plotesisht mendimin nga ato qe lexonte ne faqet e librit, ajo me
hodhi mua nje veshtrim te shpejte pastaj i ndali syte te dora ime e
lidhur.
“Keni djegur doren me zift ? “ - tha. “Ejani brenda t'jua
mjekoj”.
Kur hyra brenda, ajo e la librin mbi pezulin e dritares, me tha te
ulesha ne nje karrige prane tavolines se saj dhe erdhi e me zgjidhi shamine nga
plaga. Shamia ishte ngjitur pas lekures dhe mishit te djegur. Kur ajo e shqiti,
une u shtrengova i teri pas dhembjes se plages.
“Me graso e ke lyer keshtu ?
“ - tha ajo.
“Shoket thane se duhej lyer me graso” - thashe.
Ajo solli
fasho, pomade, solli edhe gersheret dhe, pasi ma pastroi plagen me alkol, filloi
te priste me gershere pjeset e demtuara te lekures.
“Nga je ti ? Nga te
folurit duket qe s'je prej ketyre aneve”.
“Une jam ēam” - ju
pergjigja.
“Cam ?” - tha ajo dhe ngriti menjehere koken. - Vertet ? Nga
ē'vend i Camerise ?”
“ I di ti vendet e Camerise ?”
“Cish nuk i di u'
vendet e Camerise, Domosdo qe i di. Edhe une jam ēame”.
Ishte krejt e pa
pritur per mua qe te takoja nje vajze ēame kaq larg , ne veri. E vura re me ēudi
dhe, perendia e di perse, m'u duk sikur zbulova ne fytyren e saj ca tipare te
njohura, tipare te nje njeriu tim shume te afert. Diku thelle ne kujtesen time u
ngrit nga erresira e viteve fytyra e dashur e nenes sime te vdekur, ashtu siē
kish mbetur ajo fytyre ne mendjen time, qe nga koha e larget e
vegjelise.
Pastaj m'u kujtua motra ime e vogel dhe vellai im i vogel, qe i
ngjanin aq shume nenes.
“S'me kish shkuar kurre ne mendje se do te mund te
takoja nje vajze ēame ketu prapa maleve te veriut”, - thashe i habitur. - Te
kane transferuar ketu ?”
“- Jo, ne banojme ketu ne fermen e lokalitetit.
Familja ime punon ne ferme”.
“Nga ē'ane e Camerise ini?”
“Nga rrethet e
Janines.Fshati yne eshte buze Kalamait, balle maleve te Sulit.Ndoshta ju i dini
ato vende.”
“Jo, nuk i di. Une, ne te vertete, nuk jam ēam i ardhur. Jam nga
kjo pjeseza mbrenda kufirit.”
“Po nje balte jemi ne. Si mbrenda, si jashte
kufirit, jemi po ai sua. Edhe une, per veten time s'jam e ardhur. Kam lere ketu
ne Shqiperi.
Po me kaq malle flasin pleqte tane per Camerine sa qe, nga
rrefimet e tyre, Cameria mua me del e gjalle perpara syve sikur te kem jetuar
atje tere jeten time. A e beson ? Me duket sikur i di ku jane krojet, ku jane
kullotat, arat, ullishtet, i di ku jane malet e Sulit e ku eshte lumi Kalama, i
di ererat e vendeve e i di nga ē'ane shohin penxheret e odave e nga ē'ane
degjohet daullja e remezanit.”
Ulur ne karrigen e saj prane dritares, me
njeren dore duke menjanuar pakez floket qe i uleshin mbi faqe dhe me brrylin e
vendosur lehtaz te ana e bllokut te raporteve mjekesore, atje ne sfondin e
fushes se vogel malore me luledielli, ne sfondin e alpeve te larta te veriut te
Shqiperise, ajo fliste per Camerine e saj qe s'e kish pare kurre, fliste per nje
vend te bute e te ngrohte ne jug, mbuluar me ullishte e me kope delesh, per nje
vend te blerte te humbur si ne enderr. Gjuha e saj ēame thyhej pakez me te
folmen e veriut. Fytyra e saj me kujtonte nenen time dhe zeri i saj me kujtonte
motren time. Me dukej sikur kjo vajze fare e panjohur per mua, disa ēaste me
pare, tani ishte si nje njeri imi, si nje pjesetar i familjes
sime.


Kur vajta perseri ne ambulance te nderroja plagen, ajo me
tregoi se u kish folur ne shtepi per mua dhe prinderit e saj i kishin thene te
me ftonte te shkoja per nje vizite.
“Do gezohen shume po erdhe, te me
besosh,” - tha ajo. - Sidomos gjyshja. Ajo ka kaq shume mall, kaq shume mall

qe te takohet me nje ēam e te bisedoje per Camerine. Cameria eshte zemra e
gjyshes sime. Cdo gje ajo e lidh me Camerine.
Cameria eshte me e mire nga te
gjitha, me e bukura nga te gjitha, me e pasura nga te gjitha. Qumeshti, ullinjte
e mjalti i Camerise, aromat e Camerise, pemet dhe dielli dhe hena e Camerise,
delet e Camerise e varret e perrallat e Camerise, - te gjitha jane krejt
ndryshe, te pa krahasueshme, te ēuditeshme. E di ē'me tha mbreme gjyshja ?” Nuk
e di pse kam nje jave te tere qe shoh nate per nate ne gjume Camerine, - me tha.
- Siē duket, do te vdes tani. Shyqyr i qofte perendise qe me sjell keshtu
perpara syve ato vendet tona, qe ti shoh edhe njehere, te pakten ne enderr,
perpara se te mbyll syte pergjithnje.”
Une i dhashe fjalen asaj se do t'i
beja nje vizite ne shtepi. Isha i ndrojtur nga natyra dhe me vinte veshtire te
shkoja per vizite, po, megjithate isha i sigurt se ne familjen e saj do te
kaloja mire, do ta ndjeja veten si ne shtepine time. Une e dija se si te presin
ēamet kur u shkon si mysafir. Veē kesaj, edhe une kisha mall e deshire qe te
takoja ēame e te bisedoja per Camerine.
Ecja rruges dhe mendjen e kisha te
ajo, te Cameria e asaj dhe imja.Mendoja se ajo ishte nje vajze e dashur, e urte
dhe e menēur, me nje natyre fisnike dhe me nje bukuri te embel. Dhe me dukej
sikur e degjoja perseri zerin e saj te qete: “.... Qumeshti, ullinjte, mjalti i
Camerise, .... pemet dhe hena dhe dielli i Camerise... “


Nga
B.Xhaferi : “PERTEJ LARGESIVE”

Botuar per here te pare :”Krahu
iShqiponjes” nr. 1 , 1974
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:49

Pertej Rajces ne Kalisht

Per ju qe nuk e
dini, Kalishti eshte nje fshat shqiptar ne nahijen e Struges. Tani kjo pjese e
Shqiperise quhet Maqedhoni, po nuk eshte quajtur gjithnje keshtu. Kur kufiri nuk
ishte atje ku eshte sot, fshatrat e Struges s'kishin te ndare e s'kishin te
ndryshuar me fshatrat e tjera shqiptare rrotull liqenit te Pogradecit e rrotull
fushes se Domosdoves, po venin e vinin e jepnin e merrnin si vellezerit e nje
barku e si balte e nje dheu qe ishin.

Keshtu vazhduan ata te pandare edhe
kur u nda kufiri atje ku s'ndahet, domethene pas vitit 1913, kur nje gjel u be
nje thele dhe Shqiperia nga nje “shprehje gjeografike” u be nje “shprehje
politike”. Vetem pas Luftes se Dyte Boterore, kur hyri ne mode nje shprehje e
re, shprehja ideologjike, ata u ndane tamam, i prene hyrjet e daljet neper kufi,
i prene krushqite, i prene pazaret, u hyri teli me gjemba dhe bajoneta ne mes te
arave, ne mes te kullotave, ne mes te vatheve dhe shtrungave.

Siē ju
thashe, Kalishti bie ne nahijen e Struges. Ai gjendet aty pertej Rajces.Ose ju
po deshet thoni qe Rajca gjendet aty pertej Kalishtit. Se qe te dy fshatrat jane
ne njeren e ne tjetren ane te malit midis tyre, ku kalon kufiri i Shqiperise me
Jugosllavine.

Kalishtasit po jane shqiptare. Domosdo.Po jo te gjthe, ama.
Qe moti, aty pat ardhur nje familje maqedhonase, e kjo familje e vetme me kohe
erdhi e u shtua e prej saj u bene dyzet familje.

Prapeseprape, shqiptaret
bejne shumicen e fshatit, se Kalishti eshte nje goxha fshat i madh, me katerqind
e ca shtepi.

Shqiptaret jane shumica, vertet, mirepo nuk kane asnje
perkrahje e asnje ndihme ne qeveri. Ata atje kane mbetur si ai djali i gjetur i
perralles. Perkundrazi, maqedhonet, qe jane te ardhur, hiqen e mbahen si zoter
te vendit. Ata e kane grure me njerezit e qeverise, u ecen fjala kudo, jane te
gjithe te armatosur, i dergojne femijet ne shkolla, zene pune te mire ne Struge
e ne qytete te tjera, kane perkrahje nga shteti. Me fjale te tjera , ata kane
dajo kalin, siē thote populli. Kjo ka bere qe atyre t'u rritet mendja shume e
t'u hipe nje fodullek i madh.
Ata po e merrnin neper kembe
fshatin.

Shqiptaret , per t'iu larguar sherrit, ulnin kryet e
s'ndiheshin. Mirepo po i leshove pe te ligut, pleksesh keq me te.Punet erdhen e
u trashen dhe vajten deri atje sa qe maqedhonet nuk i linin shqiptaret as te
kalonin ne buze te liqenit,..... se u trembeshin peshqit e nuk u vente mbare
peshkimi.
Keni pare ju , keshtu ?
Si te benin , si te mos benin shqiptaret
e gjore ? U ngushtuan keqas.
Nje dite nga ditet, dimer si tani, bore e akull
e tere dynjaja, nje maqedhon zuri nje ēilimi shqiptar tek kalonte anes liqenit
dhe e rrahu. Femija u perplas ne akull e iu hap nje plage ne te prape te kokes.
Ashtu, tere gjak e tere te qara, ai shkoi ne shtepi dhe u tregoi njerezve te tij
ē'kish ngjare.
Kjo e mbushi kupen.
Nje te dale bejne atehere njerezit e
ēilimiut bashke me farefisin e tyre dhe , drejt e te maqedhonet.
“More ju, te
tille e te ketille, ē'faj ju pati ky ēilimi i varfer qe e keni katandisur ne
kete dite ? Andaj i kemi e i rritim ne femijet tane, qe te na i beni ju gjak e
plage me te rrahura ?”

Qe te mos e zgjat tregimin, krisi huri.
Bam!
Bjer! Bertit! Vloi druri ate nate atje sa u tund vendi. Maqedhone e shqiptare
bashke u bene pershesh me njeri-tjetrin, e, kur undezen gjakrat mire, krisi edhe
alltia.

Po njeri nga maqedhonet, ai qe ata e mbanin per me trim, vuri
perdhe nj djale shqiptar dhe ja hoqi me kobure. Nuk e zuriplumbi djalin po vetem
ju percellua ana e fytyres nga flaka e barutit.(Se,qe t'a dini ju, maqedhonet
atje nuk jane hiē nishanllinj ; ata as nuk shohin mire se e kane driten e syve
te dobet; e kane kete te mete ne racen e tyre )

Atehere ai djali, nje te
rrembyer ja ben koburen nga dora maqedhonasit, e ktheu ate dhe e vuri poshte dhe
ja shkrepi mu ne mes te fytyres te gjithe plumbat qe kishin mbetur,.... nje, dy,
tre, kater.

Nje plake shqiptare, nje gjyshe nja gjashtedhjete e pese e
kusur vjeē, hidhet me nje naxhake ne dore dhe le te vdekur perdhe nje tjeter
maqedhon. I erdhi radha edhe nje te treti, po ai shpetoi se u hodh ne liqen me
gjithe dyfekun e tij.Maqedhonet e tjere, pastaj, kur pane se po behej kerdia, ua
mbathen nga syte kembet dhe shkuan e u mbyllen neper shtepite e
tyre.


Ja, keshtu ngjau ate nate ne Kalisht. Te nesermen, dy shqiptare
te plagosur rende u shtruan ne spitalin e Struges. Doktoret e spitalit ishin po
maqedhone. Po sikur ata t'u benin te plagosurve ndonje gjilpere tjeter per
tjeter dhe pastaj te thoshin qe vdiqen nga plaget?
Shpejt, djale, haber, ne
Prishtine. Sapo merr haberin Prishtina, nis fill nje ambulance per ne Struge, me
dy mjeke shqiptare brenda. Drejt ata te dy e ne spitalin e Struges.
Pa dale
te shohim ne ata te plagosurit nga Kalishti qe u shtruan ketu dje ? C'plage
kane, ku i kane e ku s'i kane? Asgje me rrezik. E moret vesh, ju, mjeket e
spitalit te Struges? Plaget e ketyre dy shqiptareve nuk jane me rrezik. Ejani te
mbajme ketu nje proēesverbal, qe ta bejme punen siē duhet. Per kaq e kaq dite
keta duhet te dalin e te shkojne ne shtepite e tyre te sheruar. Se mos pesojne
gje, se pastaj do t'i kemi fjalet ndryshe .

Ata nuk pesuan gje ne spital.
Dolen pas disa ditesh dhe shkuan ne shtepite e tyre. Po puna nuk mbaroi me kaq .
U hap ne Struge gjyqi. E ju, e merrni me mend qe gjyqi mban anen e maqedhoneve.
Se ne gjykatore te gjithe jane maqedhone.Ashtu siē jane ne polici, ne pushtet e
kudo tjeter neper zyra.
Po edhe pse maqedhonet mund te fitojne me gjyqet qe
mbajne anen e tyre, mesimi i ngjarjes se Kalishtit eshte qe shqiptaret, kur
vihen ne prove, ne rast rreziku, fitojne me shpirtin dhe me guximin e
tyre.

(Ngjarja per te cilen behet fjale ketu eshte e vertete. Ky tregim
eshte vetem nje variant i lire letrar i kesaj ngjarjeje).

Bilal
Xhaferi.

“Krahu i Shqiponjes”, shtator, 1981
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:49

BILAL XHAFERI

Bilal Xhaferri lindi nė
fshatin Ninat tė Konispolit nė vitin 1935 dhe vdiq nė vitin 1986 nė ShBA, ishte
shkrimtar i shquar shqiptar.

Bilal Xhaferi (nip i dijetarit tė shquar
Hasan Tahsini) u rrit jetim pa nėnė e pa babė.

Ja disa nga datat kryesore
tė jetės dhe veprimtarisė sė tij:

1935, 2 nėntor u lind nė fshatin Ninat
(Ninati) tė Konispolit, nė krahinėn e Ēamėrisė.

1943, i vdes e
ėma.

1945, i pushkatohet i ati nacionalist antikomunist.

1948,
largohet prej vendlindjes.

1948-1952 jeton dhe punon nė Sarandė, punėtor
krahu, korier poste, etj.

1954-1955 ndjek shkollėn shtatėvjeēare natėn nė
fshatin Sukth tė Durrėsit.

1962-1963 boton poezitė dhe tregimet e para nė
gazetat “Zėri i Rinisė”, “Drita”, nė revistat “Nėntori”, Ylli”, etj.

1966
i botohet vėllimi me tregime “Njerėz tė rinj, tokė e lashtė” qė pati njė sukses
jo tė zakonshėm.

1967 i botohet vėllimi me poezi “Lirishta e kuqe”, i
cili ndalohet nga censura komuniste.

1967 shkruan romanin “Krastakraus”
qė u botua mė 1993, pas vdekjes.

1968 shkruan skenarin pėr film artistik
“Era shtyn mjegullat”.

1968 i hiqet e drejta e botimit, i ndalohen veprat
e botuara, internohet nė fshatin Hamalle tė Durrėsit, pasi ishte pėrjashtuar nga
LSHA e Shqipėrisė, me preteskin e kritikės qė i bėri romanit "Dasma" tė I.
Kadaresė, u detyrua tė arratisej pėr nė SHBA.

1969, 30 gusht, arratiset
fshehtazi prej Shqipėrisė nė Greqi, sepse nga Sigurimi i Shetit i ishte
pėrgatitur dosja pėr arrestimin dhe burgosjen e tij.

1970, shkon nė SHBA,
nė Boston.

1970-1972 punon nė gazetėn “Dielli” nė Boston, nė
SHBA.

1972 nga Bostoni dėrgon pėr botim nė Ndėrmarrjen Botuese
“Rilindja”, nė Prishtinė, romanin “Ra Berati”.

1974, nė tetor, nė Ēikago
tė SHBA themelon revistėn “Krahu i shqiponjės”, botim i Lidhjes
Ēame.

1974-1986 drejton, boton dhe redakton revistėn “Krahu i
shqiponjės”, ku botoi shumė artikuj publicistikė, poezi, tregime, romane, skeēe,
vizatime, karikatura, foto artistike, etj. Kjo revistė ishte tribunė e mendimit
tė lirė qė trajtonte vazhdimisht temat e problematikat e ēėshtjes ēame, ēėshtjes
kombėtare shqiptare, temat rreth diktaturės nė Shqipėri e, mbas vitit 1981, mė
dendur problemet lidhur me Kosovėn. Nė faqet e revistės Bilali botonte, pėrveē
krijimeve tė tij letrare, edhe krijimtari letrare e pėrkthime tė autorėve tė
tjerė shqiptarė e tė huaj. Ai arriti tė nxirrte 39 numra tė kėsaj reviste, nė dy
gjuhė, ship e anglisht, deri sa vdiq nė rrethana tė panjohura nė 14 tetor tė
vitit 1986

1975 boton fragmente tė romanit “Trotuare tė kundėrta” nė
revistėn “Krahu i shqiponjės”.

1977 boton fragmente tė romanit “Hėna e
kantjereve” nė revistėn “Krahu i shqiponjės”.

1978 e plagosin disa njerėz
tė panjohur.

1981 digjet redaksia e revistės “Krahu i shqiponjės” ku
kishte dorėshkrimet e veprave letrare, studime, kėrkime shkencore, pėrkthime,
shėnime politike, letra, piktura, fotografi, etj.

1986 sėmuret dhe
operohet prej tumorit.

1986, 14 tetor, vdes nė spital nė Ēikago nė
rrethana tė panjohura.

1995, 3 maj, Presidenti i Republikės e dekoroi me
medaljen “Martir i demokracisė” (Dekreti 1089) me motivacionin "Pėr pėrkushtim
si publicist e politikan disident nė luftėn kundėr komunizmit e diktaturės, pėr
aspiratat e tij thellėsisht kombėtare e demokratike".

1995, 6 maj,
shkrimtari Shefki Hysa drejtues i Shoqatės Kulturore "Bilal Xhaferri", nė
bashkėpunim me Qeverinė shqiptare inicoi dhe organizoi ceremonialin e rikthimit
nė Atdhe tė eshtrave tė poetit, prozatorit dhe publicistit tė shquar disident
Bilal Xhaferri qė tanimė prehet nė vendlindje, nė Sarandė.

Bilal Xhaferri
ishte njė shkrimtar i rrėnjėve tė etnisė nė vitet gjashtėdhjetė, kur letėrsia
shqipe ose lavdėronte idetė e socializmit, ose fitoren nė Luftėn e Dytė, duke e
thjeshtėsuar kėtė nė absolutin ideologjik tė pėrparimit. Nė kėtė aspekt,
Xhaferri duket i vetmuar pėr kohėn, duket i lidhur me letėrsinė e paraluftės; po
ky tashti tė kaluarėn nuk e shikon nė stilin e himnizimit e tė lavdit, si
mbėshtetje pėr problemet aktuale, po pikėrisht duke marrė njė qėndrim kėrkues e
kritik pėr tė kapur esencat krahas situatės kalimtare. Nė kėtė vėshtrim, kėrkimi
letrar i Bilal Xhaferrit nė tė shkuarėn, nė rrėnjėt etnike, nuk bėhet si shpalim
dhe fascinim me tė kaluarėn, po pikėrisht si kėrkim pėr tė bėrė ndėrkomunikime
tė kohėve.

(Sabri Hamiti) nė "Poeti i nemun: Bilal Xhaferri"
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:49

LIVADHET E BARDHA MATANE PYLLIT ME
AHE


Pylli malor me ahe hapte ngado shtigje tė ngushtė e
dredharakė, qė kushedi ku tė shpinin. Po ato shtigje nuk tė shpinin asgjėkundi.
Vetėm udha kryesore mund tė tė nxirrte pėrtej, nė anėn tjetėr tek Livadhet e
Bardha. Po edhe qė tė dilje nė anėn tjetėr, prapė nuk arrije gjėkundi, se atje
s'kish asgjė veē Livadheve tė Bardha.
Nuk e di pėrse u kish mbetur atyre ai
emėr. Ato nuk ishin tė bardha. Bile ato as nuk ishin livadhe fare, po vetėm ca
djerrina, ngastra tė vogla toke, tė ēveshura, pa bar e pa lule, tė braktisura
nga njerėzit e nga perėndia, atje te mėnga e pyllit malor pėrtej qafave tė
Malasit.
Zejneli dhe unė i mbaruam sė bashku studimet nė Institutin e Lartė
Pedagogjik nė Tiranė. Kur ishim nė Institut, ne s'kishim ndonjė afrim me
njėri-tjetrin. Mė pas, kur mbaruam studimet dhe u caktuam tė jepnim mėsim nė
shkollėn e Malasit, shoqėroheshim dhe qėndronim pranė. Megjithatė, nuk e di
pėrse, unė i trembesha pranisė sė tij, nuk e kuptoja dot natyrėn e tij dhe mbeta
pėrgjithmonė e largėt dhe e huaj pėr tė.

Unė u trėmbesha edhe shokėve tė
tij. Ai kish shumė shokė. Ata i thėrrisnin njėri tjetrit "Vėllezėr ujqėr", sipas
njė poezie tė Henrik Hajnes. Ishin djem gazmorė, tė dashur e tė sjellshėm, po
unė vija re me frikė nė zemėrqė pas kėsaj shfaqjeje tė jashtme plot shkujdesje
tė natyrave tė tyre rinore fshihej diēka vėrtet prej ujku, diēka e egėr, e
rrezikshme. Nuk e kuptoja dot se si ishte puna e tyre. Nganjėherė mė dukej sikur
kisha hyrė porsi ndonjė dele nė shoqėrinė e ujnėrve, pastaj mė dukej sikur ata
vetė ishin viktima, qė qcdhnin plot kurajo, ndėrsa rreth e rrotull tyre ndritnin
nė errėsirė sytė e njė lukunie ujqėrish tė uritur. Unė jetoj'a me nje frikė tė
fshehtė nė zemėr.
Po kjo nuk zgjati shumė.
Njė natė, papritur e pakujtuar,
nė shkollėn tonė ēatisėn tre "Gaze" tė Sigurimit. Atė natė unė dhe vėllai im i
vogėl, Mehmeti, ishim ftuar nė darkė tek njė familje aty nė lagje. Kur u kthyem,
tek dera e shtėpisė ngjitur me shkollėn, ku banonin mėsuesit, gjetėm Dritėn, njė
shoqen time, qė dridhej nga tė qarėt dhe nga tė ftohtit, pa mundur tė lidhte dot
dy fjalė bashkė dhe tė na tregonte ē'kish ngjarė.
Tė gjithė mėsuesit e tjerė,
pesė djem dhe dy vajza, ishin arrestuar.
Tė nesėrmen dhe nė ditėt e javėt qė
pasuan filluan lė hapeshin fjalė se qenė bėrė arrestime edhe nė shkolla tė tjera
nė Tiranė, Durrės, Elbasan, Shkodėr. Doli qė kėto nuk ishin thashetheme tė kota.
Pas disa mujave u hap nė Tiranė gjyqi kundėr "Grupit tė mėsuesve", tė cilėt
kishin formuar nė fshehtėsi Partinė Socialiste Shqiptare (Tė Moderuar), sipas
tipit tė Shopenhauerit.
Emri im nuk u pėrmend gjėkundi, as pėr mirė as pėr
keq. Nuk mė kėrkuan qė tė dilja dėshmitare nė gjyq
dhe nuk mė akuzuan pėr
ndonjė gjė. Megjithatė, apo ndoshta, pikėrisht pėr atė, nuk e di pėrse, unė e
ndjeva veten fajtore. E dija qė nuk kisha bėrė ndonjė faj, po prap mė therte nė
shpirt kur mendoja qė tė gjithė shokėt dhe shoqet e mia ishin kapur dhe ishin
flakur nėpėr burgje, kurse unė isha lėnė mėnjanė, kisha mbetur nė heshtje, porsi
tradhtare.
Ankthi im bėhej edhe mė i rėndė kur mendoja qė ata mė kishin
mėnjanuar mua, nuk mė ishin shfaqur, nuk mė kishin besuar, ishin
ruajtur.
Kėshtu kaloi njė vit qė nga ajo ngjarje e paharruar, njė vit plot
brenga dhe mendime tė zeza, i gjatė sa njė jetė e tėrė.
Njė mbrėmje, ndėrsa
kthehesha nga njė seminar i mėsuesve tė rrethit, nė sheshin e lokalitetit tė
Malasit, takova nanė Hatixhen, nėnėn e Zejnelit. Ajo rrinte ulur mbi njė gur
pranė gardhit gjysėm tė rrėzuar tė njė kopėshti ngjitur me sheshin. O perėndi,
sa shumė kish ndryshuar, sa shumė qe plakur e tretur! Ashtu e pakėt dhe e
kėrrusur, e mbėshtjellė e tėra me ato ēitjanet e gjera dhe me shaminė e kokės
lėshuar pa kujdes nėn gushė, ajo dukej porsi njė boēe tėrė arna e harruar atje
ndanė gardhit.
E pyeta nė kish ndonjė lajm nga Zejneli. Ajo mė tha se i
kishin thėnė qė ai ishte nė burgun e Tiranės. Tė nesėrmen ajo do tė shkonte qė
t'i shpinte tė birit ndėrresa dhe ushqime.
Unė vendosa aty pėr aty qė tė
shkoja bashkė me tė.Kur ja thashė kėtė gjė, e gjora plakė ngriti sytė dhe mė
hodhi njė vėshtrim tė pakuptueshėm. Dukej sikur ajo vetėm tani po e vinte re qė
unė qėndroja pėrpara saj dhe bisedoja me tė.
Njė dritėz e zbehtė u ndez e u
shua diku thellė nė sytė e saj tė hutuar. Lėvizi buzėt e thata qė tė thoshte
diēka, po nukfoli, psherėtiu dhe humbi pėrsėri nė brengėn e zezė qė i hante
shpirtin.
Tė nesėrmen qe e djelė. E lamė qė tė niseshim herėt nė mėngjes, pa
dalė drita. Ajo do tė vinte tė trokiste tek dritarja, pastaj do tė zbrisnim nė
xhade, matanė Livadheve tė Bardha, ku do tė pritnim pėr ndonjė kamion.
Unė u
pendova menjėherė pėr atė qė bėra. Ē'mė hipi ajo mėndje ashtu? Ku shkoja unė?
Ē'kėrkoja unė nė burgun e Tiranės? Ē'e kisha unė Zejnelin, e ē'mė kishte ai mua?
Nė fund tė fundit, ai tani qe njė i burgosur politik. Do tė ishte ndoshta mė pak
e rrezikshme sikur tė shkoj tė vizitoj njė tė sėmurė nga leproza, se sa tė shkoj
qė tė vizitoj njė tė burgosur politik.
Sidoqoftė, nuk e ndėrrova mendjen. Le
tė bėhej si tė bėhej, tė nesėrmen do tė shkoja nė Tiranė sė bashku me nanė
Hatixhen. Kur arrita nė shtėpi, i tregova vėllait se si qėndronte puna dhe e
porosita qė tė mos hapte gojėn e tė mos bėnte fjalė gjėkundi. Mehmeti ishte 9
vjeē atėherė. Ai mė bindej e mė donte mua sikur tė mė kish nėnė. Kurvonė pas
mesnate, nanė Hatixheja trokiti tek xhami i dritares, unė brofa menjėherė nga
krevati, u veslpa me nxitim dhe lidha kokėn me shami, putha Mehmetin qė flinte
nė ndarjen tjetėr, mbledhur kruspull nė dyshek, porsi ndonjė kėlysh dhe dola
menjėherė pėrjashta.
Ishte akoma errėsirė. Pėrtej tek mėnga e pyllit me ahe
nxinin Livadhet e Bardha nėn yjet e fundit tė veriut, qė xixėllonin plot
drithėrimė. Qė poshtė, nga thellėsitė e honeve vinte njė thėllim therės. Ne tė
dyja zbritėm nė xhade, pa folur, porsi dy fantazma.
Udhėtimi ynė qe njė
mundim i kotė. Pasi na lanė qė tė pritnim njė gjysėm dite, nė shi e nė tė
ftohtė, tek dera e Burgut tė Ri tė Tiranės, mė nė fund na thanė qė Zejneli nuk
ishte atje. E kishin transferuar nė burgun e Burrelit. Kėshtu, nė mbrėmje vonė,
ne u kthyem pėrsėri nė Malas, tė lodhura e tė dėshpėruara. Po unė nuk u tunda
nga imj'a. Tė dielėn tjetėr, e ngarkuar me trastat e rėnda tė nanė Hatixhes u
nisa bashkė me tė pėr nė burgun e Burrelit. Dhe kur atje na thanė qė Zejneli
ishte transferuar nė kampin e tė burgosurve nė Laē, nuk e bėra tė gj'atė me
mėndjen time, po e mblodha qė tė shkoja tė dielėn tjetėr nė Laē.
Po ne nuk
arritėm ta bėnim atė udhėtim.
Gjatė asaj jave unė dhe Mehmeti kishim qenė nė
familjen tonė, nė Durrės, ku kaluam pushimet e simestrit. Nė tė vėrtetė,
pushimet zgjatnin edhe disa ditė akoma, po unė e lashė vėllanė nė shtėpi dhe u
ktheva nė Malas para kohe.
Ndonjė orė pasi kisha arritur, tek dritarja
dėgjova tė trokiturėn e njohur tė nanė Hatixhes. I hapa derėn menjėherė. Ajo
hyri brenda nė heshtje dhe shkoi e u ul tek cepi i njė karrigeje.
- E shikon,
e mbajta fjalėn apo nuk e mbajta? - i
thirra me krenari. - Tė thashė qė do tė
isha kėtu tė
shtunėn dhe, ja, ku jam. Jam vajzė ēame unė, kam besė.
- T'i
rrosh babės e nanės, se ti vlen sa pėr pesė djem,
- tha ajo. - Po kot u
mundove qė u ktheve.
Ē'ėshtė ajo fjalė qė thua, nanė Hatixhe? -
e
ndėrpreva. - Ne do tė vemi nesėr nė Laē. Ē'domethėnė
qė u ktheva
kot?
Ne s'kena pėr t'shkue nesėr nė Laē, - tha ajo.
Po ti a je nė vete? -
e ndėrpreva pėrsėri. - Sis'shkuakemi? Do tė shkojmė patjetėr, nanė Hatixhe. Dhe
besomė mua: kėsaj here do ta takojmė patjetėr Zejnelin. Ma thotė zemra.
- Po
Zejneli u kthye ke shpia, - tha ajo.
Unė lėshova njė britėm dhe u ula e i
rroka plakės tė dy gjunjėt:
U lirua?
Po, - tha ajo. - U lirue, pllumbi i
nanės, u lirue. Shpirti
i tij ashtė tash atje nalt bashkė me engjujt e
qiellės.
Unė nuk e kuptoja dot se ē'donte tė thoshte ajo, po njė parandjenjė
e keqe mė goditi papritur nė zemėr dhe balli m'u ftoh si akull, m'u prenė
gjunjėt.
Nanė Hatixhe, s'tė marr dot vesh, - i thashė.
Mblidhe vedin, goca
jeme, - tha ajo. - Zenelin e
vranė, moj, zemėr. U banė tash tri ditė qė e
kanė
varrosur ke Livadhet e Bardha. Po, pllumbin e nanės,
ma vranė, ma
vranė djalin.
Unė me tė vėrtetė nuk po e merrja vesh se ē'donte tė thoshte
ajo. Bėra njė lėvizje qė tė ngrihesha, po gjunjėt mė ishin kėputurfare e nuk mė
mbanin dot mė.
Nanė Hatixhe!.... Po si... po si? - u mata tė flisja.
Fjala
mė mbeti nė grykė, njė dobėsi e tmerrshme mė
kish pushtuar tė tėrėn, m'u
muarr mendja, m'u errėn
sytė. Mė dukej se gati po humbisja ndjenjat. Me atė
fije
fuqi qė mė kish mbetur, u shtrėngova tek gjunjėt e plakės
dhe i
thashė vetes qė tė ngrihesha mė kėmbė. Mė vinte
dhoma rrotull.
Oh!
Perėndi!
Mė dukej sikur isha nė gjumė, sikur shikoja njė ėndėrr. Po tani e
dija qė kjo s'ishte ėndėrr. Shkova dhe u ula tek buza e krevatit dhe mbeta atje
si e mbėrthyer nė vend.
Po, oj, bijo, po, moj, zemėr! Ma vranė djalin nė
fushėtė Laēit! - tha plaka. - Deshti me hikun djali, mė thanė,deshti me u
arratisun. Koroneli, kaluar mbi kalė, e ndoqideri buzė kanalit. Kur e pa dj'ali
qė aj i ktheu dyfekun, iu lut qė mos ta vriste. "Mos, bre, i tha. Mos, pėr hatėr
tė perėndisė. Kam nji nanė plakė qė m'pret ke shpia." Po koroneli i shau
perėndinė dhe nanėn e ja shkrepi mjedis gjoksit. Do thonė se i ra me revolver,
do thonė se i ra me ēifte tė gjahut. Kishte dalė me gjuejt nė fushė tė Laēit,
koroneli komandar i kampit prej Toskėnie e m'vrau vocin tem me duer tė lidhuna.
Ata bajnė gjueti nė kafaz tė zLutja ime qė tė transferohesha nė njė shkollė
tjetėr nuk u pranua. Nė vjeshtė unė u ktheva pėrsėri nė Malas. Nanė Hatixhja
kish vdekur. I tėrė Malasi qe zverdhur nga fletėt e aheve qė kishin filluar tė
binin herėt atė vjeshtė.
Lutja ime qė tė transferohesha nė njė shkollė tjetėr
nuk u pranua. Nė vjeshtė unė u ktheva pėrsėri nė Malas. Nanė Hatixhja kish
vdekur. I tėrė Malasi qe zverdhur nga fletėt e aheve qė kishin filluar tė binin
herėt atė vjeshtė.
Ashtu siē erdhi vjeshta herėt, ashtu erdhi dhe dimri. Nė
fillim tė nėntorit ra bora e parė. Kur ajo shkriu, la pas njė botė tė zymtė, tė
zverdhur, tė zbrujtur. Degėt e aheve, lakuriq si gjymtyrė meitėsh, i
drejtoheshin nė heshtje qiellit si nė njė lutje tė pikėlluar. Pas trungjeve tė
tyre mė dukej gjithnjė sikur shikoja tek zgjatej tinėzisht njė dorė katile, e
armatosur me njė ēifte gjahu, drejtuar nė njė shenjė tė largėt nė hapėsirė, ku
ravijėzohej nė sfondin e qiellit dimėror silueta e njė fytyre tė dashur e tė
paharruar pėr mua.
Mėngjeseve, malet hidhnin mbi supet e larta guna tė murrme
mjegullash dhe vinin te kryet qeleshe tė bardha reshė. Kojrillat dhe
dallėndyshet e fundit nxituan te kaptonin fluturimthi matanė horizonteve dhe
tani tek gardhet e kopshteve dėgjoheshin cicėrimat e gushkuqve, qė perėndia e di
nga kishin dalė ashtu papritur.
Natyra ndėrroi krejtėsisht, porsi nė njė
vjershė tė Naimit, porsi nė njė kėngė tė De Radės. Po zemra ime nuk ndėrroi.Se
njeriu mėsohet me tė gjitha ndryshimet nė natyrė dhe nė jetėn e tij, mėsohet
edhe me vdekjen dhe vazhdon tė jetojė duke u pėrshtatur dhe duke shpresuar, veē
zemra e tij nuk mėsohet dot kurrė me shėmtimin e jetės sė njė shoqėrie, ligjet
dhe natyra e sė cilės janė kundėr ligjeve dhe kundėr natyrės sė zemrės sė
njeriut.



"Krahu i Shqiponjės", shkurt, 1979
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
BlueScreen
Senior Member
Senior Member
BlueScreen


Male
Numri i postimeve : 912
Age : 39
Location : Anonimus
Registration date : 04/09/2009

Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Bilal Xhaferri – twin hearted creator   Bilal Xhaferri Icon_minitime22/11/2009, 16:51

By Shefki Hysa

I might have been in
the fourth or fifth grade classroom of my birthplace, I remember it vaguely,
when I have read a fragment of Bilal Xhaferri’s tales for the first time …The
tale was entitled “You are a partisan”, if I am not wrong… A life has gone by
and I can’t forget the deep impression it left to me… (I had in my hands the
book with Bilal Xhaferri’s tales “New people, ancient land” in the summer of
1982. My friend, the poet Agim Mato, with whom I used to discuss about my first
creations and my future as a passionate guy descending from a family that the
communist regime didn’t like, gave it to me). Since then I began to be
interested for Bilal Xhaferri and his creativeness that I don’t know why used to
attract me surprisingly so much… It seemed as if I had experienced once
somewhere, in another life all those reflections of his creativeness, or as if
we had come together at the same conclusion for all that we didn’t know
each-other and had never met before, as it happens sometimes to some scientists,
researchers or artists who discover at the same time the same law, make the same
invention, propound the same thesis or hypothesis or realize works which give
the same universal messages, knowing nothing about each other’s existence… And I
don’t why this kind of telepathic result used to make me think, induce me toward
a meditative philosophy that used to remind me that somewhere there is an
invisible godlike power, the God himself who dictates the run of our thoughts
and feelings and so vaguely it seems as if it arouses the existence feeling of
twin hearts who are inclined toward each other in an unknowable way, although
they float lonely through the endless spaces of Universe…
And I learned
whispery that we were from the same region. He was born on November 3, 1935, in
Ninat (Konispol), an area of Chameria region and he was descendant in the
well-known polymath Hoxhė Hasan Tahsin’s family. A mountain used to separate
Shalės, my village, from Ninat…
Thus, I was at the same time so near and so
far with Bilal. He had emigrated in February 1969 or more precisely “had
escaped” from Albania, according to the terminology of the Communist Regime
period, pronounced “enemy” of the Country whereas I was lost in the oblivion
bewilderment, that mental desert that communism served us…
Enemy of the
Country!… Imagine what kind of absurdity!… The creator of “Cham ballad”- enemy
of the Country!… Is there any human logic that believes this despite that logic
that invented it, monsters’ logic?!…
That’s enough!… Far away from
labyrinths… Far away from monsters…
But which are some of the main
characteristics of poet, prosator and dissident publicist Bilal Xhaferri’s
life?…

When he was eight his mother died and when he was ten, the
communist power shot his nationalist father and he remained fatherless with tree
sisters, under Ferik Hoxha’s care, his grandfather. After he finished the
elementary school in his birthplace, taking two grades in a year, in 1948 he
went away to find a job in Saranda, since they have no living means, especially
when his grandfather was pronounced “a rich countryman” and he was expropriated.
He found an ordinary job in Saranda; he had to load and unload cobbles in small
ships but being skillful and wise he was employed as courier in the telegraph
post-office situated in the building where the Renaissance poet Naim Frashėri
had worked as customs official. He ensconced oneself in his aunt’s family that
used to live in a single room and this is why he used to sleep often in the
sea-line garden. Once a month, when he had to take tokens, he used to go in
Ninat to see his sisters, walking tens of kilometers. Because of the
biographical problems, in 1952 he left Saranda, got into a hold, went away and
was located in Durrės. In 1954-1955 he lived with his small sister, Antika, in a
room in Sukth (Durrės). It was there where they followed the seven-year school,
his sister during the day and Bilal at night because he had to work as an
employee who establishes and controls the norms. Since then he began to write
the first poetries in pieces of paper.
Meantime he finished a technical
school for construction and was employed in construction yards, at bridge-street
in Kruja, at Ulza hydro central etc. In 1962-1963 he was able to publish the
first poetries and tales in “Youth’s voice” (“Zėri i rinisė”), “The light”
(“Drita”), “November” (“Nėntori”), “The star” (“Ylli”) etc. A lot of writers and
artists approached, supported and helped him, so his prominent talent wouldn’t
lose under the weight of “bad biography” consequences.
The peak of his
creativity was during 1965-1968 when his tale volume “New people, ancient land”
(1966) was published while the poetic volume “The red clearing” was impeded by
the communist censure before its circulation and it was converted in cartoon
dough. In this period he wrote the novel “Krastakraus” (1967), which was
propounded by him to be published.
In 1968, in a meeting at the League of
Albanian Writers and Artists, where Ismail Kadare’s novel “The wedding” was
being presented, Bilal criticized harshly this work described by the critique of
that time as “Arc of Triumph” of the Method of Socialistic Realism, a thing that
aroused the party censors’ grudge who confronted him immediately, not only by
reminding him the shooting of his father but even by threatening him with the
destiny that all the class’ enemies were expecting. Thereafter he was expelled
from the League, he lost the publication right, and the distribution of his
books was prohibited. His book “New people, ancient land” was taken away from
the libraries and the bookstores, his writings from the newspapers and magazine
collections were ripped, the novel “Krastakraus” was archived in the archives of
“Naim Frashėri” Publishing House, while Bilal, constantly supervised, was
interned in the village of Hamallė (Durrės), where he carried out handiwork in
agriculture, threatened everyday to be arrested.
He was kept for about six
months at the refugee camp in Janine (Greece), and then he went in USA, invited
by the Cham patriots Skėnder Xhelua and Rexhep Hoxha.
In these difficult
conditions, on August 1969, together with his brother-in-law, Selfo Hoxha, he
went away from Albania, from his birthplace to Greece. He had some manuscripts
with himself, meantime some works of his creativiness: poetries, tales, novels,
film scripts etc., were consigned to journalist Ballkiz Halili and poet Namik
Mane. Before going away, he wrote a letter that was directed to his followers
and victimizers.
He worked for about two years in the Albanian newspaper “The
sun” (“Dielli”), but because of the different views with its editors, he was
obliged to leave it. In 1971, he sent for publication from Boston to Pristine,
to “Renaissance”(“Rilindja”) Publishing Enterprise the second version of the
novel “Krastakraus”, entitled “Berat ceded”, which was published by “R
“Renaissance” only in 1995, together with the poetic volume “Come on sadness”
and the tale-volume “New people, ancient land”, where are included even other
tales published in Albania and USA. In the accompanying letter of the novel
manuscript is written: “In my nearby literary efforts I have thought about
tales-miscellanea from Kosovar people today’s life. To collect the materials I
need to write this book, I hope I can pay a visit to Kosovo next year”. In USA,
Bilal became for many years the pivot of the expatriated Albanians’ union,
especially of the Cham emigrants, who were organized by him in the Cham League
organization, centered in Chicago, renewing in this way the prior
tradition.
In Chicago, on October 1974, he created “Eagle’s wing” magazine
(“Krahu i shqiponjės”), which was baptized, directed, prepared and published by
him till the end of life. He published many publicistic articles, poetries,
tales, fragments of the novel “Opposite sidewalks” (1975), fragments of the
novel “The moon of the yards” (1977), skits for Albanian language courses,
published his drawings and caricatures, artistic photos and short films made by
him. Even in USA he wrote movie scripts. In the magazine number where a fragment
of the novel “The moon of the yards” was published for the first time, it was
announced that Bilal was preparing from this novel a scenario for a feature
–length film with the title adapted into “The moon of the Countryside” and a
company from Hollywood was going to film it.
Through “Eagle’s wing” magazine
(“Krahu i shqiponjės”) he could set up relations with a lot of patriots in USA,
Canada, Europe, Turkey and elsewhere, with newspapers and magazines of Diaspora
and through it and its activity he influenced the approach and the collaboration
between Albanians of all lands, inclinations, political parties and political
organizations. “Eagle’s wing” was converted in a national magazine, kept with
the emigrants’ writings and it was addressed to all Albanians.
It had a big
brotherly, moral and material support from the Albanians of Kosovo and
Montenegro, from parties and their national organizations, even some of his
friends and collaborators were there. In a thank-you note in the magazine he
writes: “During this summer (1981) I stayed some months in Detroit. Among many
friends, whom I sincerely thank for their brotherly welcome, I want to mention
especially Prof. Prenk Gruda.
I will keep in mind as a beautiful memory the
time I spent at his home. Prenka expressed the Albanian characteristic nobility
simply with a genuine heartiness when he arrived at the hotel where I was
staying and invited me to reside at his home, saying to me: “You should come as
you are coming to your home. You don’t have to stay at this hotel. You can save
the money you could spend here and use them for the magazine. He gave me a spare
key of his beautiful home in suburb of Detroit. During the time I stayed at that
home I felt as at my home”. (“Eagle’s wing”, 1981)
But this patriot who used
to write frequently about the national issue in “Eagle’s wing” magazine (“Krahu
i shqiponjės”), who used to have exchange of letters with Bilal Xhaferri, has
been near him on other occasions, has encouraged and has offered unstinting help
to him. In a letter (1985) he writes to him: “I hope you are safe and sound, as
your heart wishes. To say the truth, we miss you. One of ours has been in
Chicago and has asked someone about you, but they didn’t say good words. They
told him that you are jobless, homeless, you are at loss; you don’t have a place
to eat and to pass the night. I can’t believe anyway that works are going so
badly; I said to the one who brought these words from Chicago not to speak with
someone else about this, because this is a disaster and incredible. But I know
my friend that those malicious mouths and enemies speak what their teeth utter.
My brother, you are welcome as to your brothers.
I am sending to you the
translations of some German newspapers, an article from “Business walk” and
another from “New York Times” because maybe you haven’t seen them.
Write us
some words man, just to know how you are or please call us. (“Eagle’s wing”, May
1985)
But, even in America, the country of big freedom, someone was
victimizing and punishing him to kill him and his work too. So, in 1978 he was
wounded. “Eagle’s wing” magazine (“Krahu i shqiponjės”) has written about this
horrible episode: “Bilal Xhaferri, editor of “Eagle’s wing” magazine (“Krahu i
shqiponjės”), was assaulted in darkness by three unknown people while he was
going in a meeting for the celebration of the 100th anniversary of Prizren
League. The friends that were waiting for him in the meeting, worried from this
delay, went out to look for him and found him in the street, wounded in the head
and face and with a knife cutting in the rib. The police that was informed and
came immediately brought him to the hospital”. (“Eagle’s wing” 1985,
May)
Once upon a time, maybe for intimidation, a heinous gossip was diffused,
as if Kadri Hazbiu had expressed himself that we will bring back here Bilal
Xhaferri dead or alive. And indeed, Albanian state security neither left him
alone in America, as his friends tell.
A crushing strike for Bilal was in
1981, when the editorial office caught fire, for which he has written in
“Eagle’s wing” magazine (“Krahu i shqiponjės”): “A fire burnt down the building
where “Eagle’s wing” magazine (“Krahu i shqiponjės”) was located, burnt down all
the files and the collections. This was a personal tragedy for Bilal Xhaferri,
who lost his books and his manuscripts, thorough literary volumes, studies,
scientific researches, translations, political notes, letters, pictures, photos,
works and efforts of ten difficult years in exile” (“Eagle’s wing”,
January-February, 1981).
In September 1986, one morning, suddenly Bilal lost
consciousness. He was taken urgently to the hospital. He was diagnosed with a
head tumor. He was operated but some days after the operation he died at Chicago
hospital, in October 14, 1986.
His compatriots, known and unknown people,
Albanian and foreign friends and the migration press too, accompanied him with
big honors.
The novel “Krastakraus”, presented for publication in 1967, was
published only in 1993, in Tirana from “Bilal Xhaferri” Publishing House
(Shtėpia Botuese “Bilal Xhaferri”).
In May 3, 1995 the President of the
Republic decorated him with the “Martyr of Democracy” medal, with the below
motivation “For his service as publicist and politician in the war against
communism and dictatorship, for his deeply national and democratic
aspirations”.
In May 6, 1995, as director of the Cultural Association “Bilal
Xhaferri” (“Shoqata Kulturore “Bilal Xhaferri”), in collaboration with the
Albanian Government, I initiated and organized the ceremony for the return of
the well known dissident poet, prosator and publicist Bilal Xhaferri’s bones in
his Homeland and now he reposes in the birthplace, in Saranda. In that year, for
the honor of Bilal Xhaferri, I began to publish in Tirana “Eagle’s wing”
magazine (“Krahu i shqiponjės”), as an organ of “Bilal Xhaferri” Cultural
Association (Shoqata Kulturore “Bilal Xhaferri”) otherwise called Cultural
Community of Chameria (Komuniteti Kulturor i Ēamėrisė), a magazine that has been
esteemed even by personalities such as Ismail Kadare and Dr. Haim Reitan.
As
conclusion, the noted writer Sabri Hamiti, my friend from Kosova, describes
briefly this personality’s profile:
“Bilal Xhaferri was a writer of the roots
of ethnicity in the 60s, when Albanian literature either used to glorify the
ideas of socialism or the victory in the Second War, simplifying this in the
ideological absolute of development. In this aspect, Xhaferri seems lonesome for
the time, seems related to prewar literature but he doesn’t see the past on the
style of an hymn and praise, as a support for actual problems, but exactly by
taking an invocatory an critical attitude to catch essences despite the
momentary situation. In this regard, the literary search of Bilal Xhaferri in
the past, in the ethnic roots, is not made as spreading and attraction with the
past, but exactly as search to make possible the intercommunication of times”…
(Sabri Hamiti) in “The accursed poet: Bilal Xhaferri”.
Mbrapsht nė krye Shko poshtė
Sponsored content





Bilal Xhaferri Empty
MesazhTitulli: Re: Bilal Xhaferri   Bilal Xhaferri Icon_minitime

Mbrapsht nė krye Shko poshtė
 
Bilal Xhaferri
Mbrapsht nė krye 
Faqja 1 e 1

Drejtat e ktij Forumit:Ju nuk mund ti pėrgjigjeni temave tė kėtij forumi
Albade.com :: Arti dhe Kultura :: Letėrsia-
Kėrce tek: