Elmiha Drishti

Elmiha Drishti eshte autore e disa librave :

Koha e ndarjeve - Poezi 1998
Kenga e dhimbjes se heshtur – Poezi 2000
Lemoshe ne preher te fatit – Novela, tregime 2002
Horizonti – Antologji (botuar nga Editrice Letteraria Internazionale, Itali, 2003)

Krijimet me poshte jane shkeputur nga vellimi “Këngë e dhimbjes së heshtur”

Kete çast

Kete çast do ta doja kilometer
nen gjoksin tim te kisha hapsiren pa fund

a ndoshta do duhej nje vit a nje shekull
derisa te shkrihesha sa mund!

Do te doja veç kete çast asnje tjeter
t’i ndizja te gjitha zjarret e fikura

Me kete zjarr qe ne shpirt me eshte ndezur
do te duhej valle nje vit a nje shekull

Nje per te fikur
dhe qindra per te ndezur.


Nje dhembje me shume

Ndiej humneren e mallit
Neper brigje me ngjitet shpresa
Se do te vije nje dite te te shoh
Se pa ndarje nuk shpetoka jeta!

Ti mbete ai qe ishe
Si elektron ne fushe te lire
Mua me le me nje dhimbje me shume
Me buze te ftohta me zemer te ngrire


Toleranca

Miqesise nuk ia shtrengoj lakun
ndarja dhemb.
Jam qiri ne dore te miqve
shpirti m’dridhet dhe kur qendroj
si shkemb!


Llogara

Mali i Llogarase vajton
detin qe bulezon legjenda
Rrembyer ia kish dallget heshtja
E tejpertej i dukej brenga.

Ne qiell luftohej
Rete e zeza i zbrapste era
Rrezet e diellit villnin gjak

Me besoni megjithese u mahnita
Nga jeta ime aty lashe pak!

Po nga i njejti vellim kushtuar Kosoves

Liri

Ndrit nje yll perjetesie
e i vertitet veç nje trulli.
Kjo toke quhet Kosove
ai – LIRI – emrin ia vuri


Klithje

Rrezja e drites klithi
mbi trupa te vrare femijesh
Dheut iu lëndu plaga
e ndjeu dhimbje serish.


Deshmori – Poetit

Ta le ne dore portretin tim
amanet qiellin kur t’mi gdhendesh syte
Aty ngriu ëndrra ime,
ty ta besoj per t’ma skalit

Balli derdh n’mermer
nuk ka ne te rrudhe inati
Balli im i eshte falur diellit
pak gjurme ka lene tufani

Kur t’ju mungoj
malli do derdhe mall
Ti do te kthehesh nga ai ball
e ne te do gdhendesh dy a tre fjale…

E vjen nje çast

Nen zemer kam nje hon
aty i hedh dhimbjet e medha
e arthka nje çast kur gurgullon
e poezia shperthen me britma!


***

Ne thellesi te kohes
ç'kisha te dashura dhe te hidhura
me rrjedhen e loteve kujtimet
Imazhe ne sy me kane ngelur
si gura brilantesh
te gjitha te ngrira

Loti

Loti - margaritar qe
nuk u përket vitrinave

Amalgamë materia e shpirtit
dhe, plazma e dhimbjeve!


Shëmbja e ndarjes

Ndjeva shëmbjen e ndarjes
deri në skutat e shpirtit tim

Që tingelloi pikë-pikë dhimbje
në zgafellën që s'ka mbarim.


Enigmën

Përse vallë të dua kaq
...........................shumë
duke e ndjerë se ndarja do më
.................................shqyente?

Enigmën e zbulova unë:

Shpirti nuk jeton dot pa
.............................dhimbje!

***
Vendimi, një çast.

Unë pambarimisht në
luftë me mendimin
rebelimin e tij
.........përvëlues


Endrra u kris

Ndarja trokiti,
........ëndrra u kris.

Si vetëtima në
........hapësirë u arratis.

Në ato çaste
........buzëqeshja u tret.

E ngrirë, e boshatisur krejt.


***

Unë - grimcë akulli
Ti - gdhendës

Unë - bulëz vese
Ti - fuqi-marramendës

Unë - skulptore shpirti
Ti - dashuri-endës

Zhgënjime

Zhgënjimet
një nga një më
...................goditën.
Më është dukur
..................që pata fletë,
por edhe ato një nga një më
..................................braktisën
dhe zogjtë i kanë lënë foletë
dhe ato kanë ikur në shtegtim,

ndërsa krahët e varura të pemëve
pikojnë pikë-pikë hidhërim.


***

Ah..., S'i bëj dot zap veset e
çmenduritë njerëzore, por

për të ruajtur mendjen
sodis natyrën...

Shpërthimin e aromës së zambakëve
........................................nën dëborë,
dhuntinë e dhurimit të dritës
.....................................së saj
e, për vetmi më pikon një mall!

***

Heshtja heshti dhunshëm
Hijet trajtuan imazhe të
.........................qëllimshme.

Shikimi derdhi fjalë të mençura
Sendet përgjigjen me tingujt e ngjyrave.

Ka vlera gjuha e heshtjes,
por jo absoulte...!

***

Dita
çdo ditë e dënuar të vdesë,
me të, perëndojnë dhe çastet
e gëzimeve.

Trishtimi ndrydhet i zymtë në shpirt.

Ç'ironi tragjike!

Mall, apo lëngatë e pashërueshme
është muzgu i një fundi dite?!

Pyeta

"Si t'ia bej?"
.......pyeta zemren
ne mes te rruges
..............ku me ra!
tjeter lloj
........si i thone
................"te dua"
t'i them dikujt qe me la!
........Mandej fjala rrodhi
............................prrua
Vizionet shpejtesi drite
mbeta si zoge e plagosur, e
u bera, nje grusht dhimbje!


Poezia

Poezia n'gulcim te gjakut
Me permendi me zhurmim.
Si buqete lule zambakesh
Kundermojne mbi tavoline.

Poezi, sinjal kembane
ne rryme te pershkimit shpirtit
......................................tim
Kercen kjo balerine e ardhur
prej hene qe ma kthen fjalen
.......................ne perfytyrim!

***

Gëlltis fjalë - përtyp
.....................mendime

Ndërkohë endem në rrugëkryq
zotëron ngado çmenduria.

Godasin njerëzit njeri-tjetrin me
...........................mendje lakuriq.

***

Nata, ia shpalosi sytë
....................errësirës,
lumturinë më të thellë ia
..................shprehu shikimi.

Hapësira, hone diamantesh,
...................tejduket trishtimi!

Ndryshim rrënqethes

Prej teje, e pikëlluar
u zgjova sot.

Sa po hapa sytë
më rrëshqiti një
...................lot

Sa vite kishim
pa u parë?

Pa u përqafuar
një hall pa qarë.

Mbas disa viteve
patëm një takim.

S'ma puthe dorën
as ballin tim.

Njih më mirë njerëzit
që të rrethojnë

bir - o biri im!

2004