Beqir Musliu

Metafizika e Prishtines

Ky qytet shtrihet ne enderr si te ish
I vertete e ne Gazi-Mestan humbi qetesia

Anatema A
Eshte trilluar edhe nje udhetim ne shuplake
Ne maje te gjuhes na ka zbritur bukuri

Prapa na kane ndjekur njemije e nje mrekulli

Asgje s'mund te marresh me teper se c'ke
Edhe nje fare te eshte mbjelle nder grushta

Deri ne vere balsamin e mban nen sqetulla

Neper kete porte u perbiruan edhe engjujt
Qe i shpikem ne hyrje per te na ruajtur O

Nga trendafilat qe i kemi gjuhe e na flasin

Edhe mbi te gjitha magjite qe na debuan
Eshte trilluar nje udhetim i ri ne shuplake

Imazhi i Pare

I rrethuar nga cdo gje qe s’eshte ne kete dite
Perbirohet fare i paverejtur
Midis sheshit e mbathin kembet e zbathura
Te atyre qe asnjehere s’e hetuarn rrethimin
As aromen e trendafilave qe zihet ngadale
Derisa majave te gishtave merr gjuhe lulezimi
Mrekullite hyjne ta nxjerin nga kornizat qe s’e ka
Te cilen s’di perse nuk e ka Ose e ka perse s’di
Derisa matet me butesite e veta te gurezuara
Te cilat edhe ne vete ka mundur t’i vrase
Ne shuplake i zbret dielli i zene ne kornize rob
Per t’i ulur Oret e vona qe krudisin bukurine
Sa thahet blerimi i murme ne fytyren time
Shirat e kthejne verdhome ne mua kur zgjohem
Te krijoj ngjyren per te mbaruar imazhin
Ne te cilin balta ka zene t’i cele zogjte magjike
E te vershoje qytetin qe e kam vetem ne shuplake
T’i fus ne vargonj mbreterite e zgjebosura
ne Fushe
Kur fare i paverejtur perbirohet permes syve te mi
Nga cdo gje qe s’eshte ne kete dite te rrethuar