Bertiana Simo---Tempulli im

Bertiana Simo eshte nje vajze e re qe e publikoi 'Tempullin Tim' ne Struge kur ishte 18 vjece. Ajo lindi ne Durres dhe vazhdoi Gjimnazin ne Struge.

Qetesi

Dua qetesi
Te shkrihem ne melankoli
Ne melankoline time te pafund
Ne brendi te shpirtit kerkoj
Dashuri te mirefillte jo romantike
Sepse per te jetoj
Dua kjo bote miresine te mos e perbije
Bukuria dashuria kudo te oshetije
S'duroj metabolizmi
gjymtyret t'na i mpije
Te na lere te gjymte
Si mongoloid te kurdisur
Qe doren vene tek goja vetem kur kane uri

MBASE

Mbase kjo dashuri
Eshte e pafat
Sepse vuan nga pafuqia
E drobitur
Nje force mangjike
Me zvarrit
Neper djerret e jetes
Jo fuqia s'me eshte keputur
As shtere
Sepse jam e tera force
S'jam lodhur
Edhe pse me dhemb
E gjithe qenia ime
Larg shikoj nje vegim te bukur
Ai me jep shprese te gjellij
Me ngjall perfytyrime kujtime
Te gjalla te bukura si rinia si bukuria
Ai me ben te dashurohem te gezohem
Si gezohen femijet engjujt
Imagjinata me dhuron shprese per te jetuar
Diku ne ndonje ishull lumturie jo e vetmuar
Ku gjithmone eshte pranvere
Te shetis kembezbathur anes detit
Dallget t'mi lagin kembet e mia
Era te vallezoj bashke me floket e mi
Ne petkat e holla
Te rreckosura qe mbaj ne trup
Atje do ta ushqej shpirtin tim
Plot dashuri te paster
T'u iki gumezhitjeve
Dredhive te jetes
Sa kenaqesi atje te shohesh
Diellin token detin Durresin
Dua t'i mjekoj plaget
Me rruzat a loteve te mia
S'dua te vuaj per c'do gje
Mua me duhet force
Per ta zhbere padrejtesine
Qe ka bere gati kthetrat
Per t'ma grimcuar shpirtin tim'
Atje per ndihme me vjen vetem uni im
Atje forca ime me larteson

Dua T'ua Mesoj Dashurine

Kembezbathur ne mes te pyllit gjendem
Coj koken larte per te pare drite
Kerkoj te dale nga ai pyll plote zagushi
Jam e varfer eci hap pas hapi
Mbi token e care te plasaritur
Nga dielli dhe nga era
Jetoj me ujqit dhe bishat e shpellave
Dua t'i zbus t'ua mesoj dashurine

Hija Ime

Degjohen hapa kepucesh
Neper Rruge
Ndaloj e hedh nje veshtrim
Mbi bulevard shoh hijen time
Kudo me ndjek pas
Ece bashke me hapat e mia
Largohem nga bulevardi
Ateher hija zhduket
Me ne fund ndjej
Se e kam veten ne dore

CUDI


Cudi si lind njeriu!
Cudi jeten si e jeton!
E perjeton sot nje furtune
Duke pritur neser nje ciklon
Cdo gje qe i sjell jeta
Njeriu e pranon
Por kur i vjen vdekja
dot s'e beson

Perbuzje

Sot po me injoron
Si dikur kur ma mohoje emrin
Une ta kuptoj djallezine
Te gjitha i ke lustra
Ti di vetem te genjesh
E te perbuzesh pa meshire
Cuditem ne kete bote
Sa e pafund sa e shfrenuar
Eshte shizofrenia
Ti je demon i zi qe kafshon
Edhe para vdekjes
Kafshon thelle i mallkuar
Por une perseri nuk te urrej
Vetem te meshiroj
Qe je aq i varfer

Perralla

Betimet premtimet fjalet
Te gjitha jane perralla
Ne dore kam shkopin magjik
Ai me kumpton dhe pike!
S'ka me dashuri e njerezishmeri
Perralla brockulla jane te gjitha
Te gjitha jane marrezi
Ti kurre nuk me fale dashuri
Ndoshta te kane vene gure ne zemer
O NJERI!