Besim Bokshi

Nata kriminele

Sonte zbriti plake e
lodhur,
dhe thith gazin, vajin, gjemimet e dites
thelle, thelle ku krrat
terri.
Si nata vete, bota u be memece.

E ndjeva kur jehoi vone
ne
gjirin e saj prej korbi,
kur jehoi shurdhet si vdekja nje
fshame

Dikush humbi nje yll,
nje shok ne naten memece!

E pashe
kur ia thithi syte
thelle ku krrat teri -
kur ai thithti lehte si gjakun e
tij

Dije!
Sonte u shuan edhe dy xixa
ketu poshte, ne fund te
nates
Sonte vdiq nje njeri shurdhazi si nata!


Tim
et

Me doli gjumi. Llampa e ndezur!
Ti i mbeshtetur po rrije ne
skaj
dhe shikoje driten -
ndoshta dhe fluturen qe sillej rreth
saj

Veshet ushtonin ne qetesine e nates...

Flutura u
dogj...

Ne syte e tu dallova lote
e thashe: ç'brenga Baba ka?!
Sot
mendoj:
Babë, u dogje pa leshuar zë!


Ne pritje

Kam
pritur - si shkembi,
si ylli skaj horizontit - ne pikellim,
vite me
radhe...

Larg jam,
aty ku puthen jeta dhe vdekja -
aty i pertyp
ditet e mia te gastarta...

Kur te vije,
ndoshta do te me gjeje te
mplakur
e s'do te mund te qesh si flladi i pranveres

Te vdes - nga
gezimi,
do te mundem!