Evis Qaja

Thellësia e lotit

U munduan ta gërvishtin
me putrat e tyre
trupin
Të rrëshqisin ato duar
Përbrenda virgjërisë
Kontrolluan çdo imazh
e thyen....
E tërhoqën zvarrë
në ato netë vdekjeje
Veç lotin s'mund ta zhduknin
ta preknin
Ish i thellë....



Keto dite po lexoja fletoret e vjetra. Ne fillim gjeta poezine e Irena Vretos, dhe tani nje te Evis Qajes. Me djalin e te pares kam qene ne klase nje vit, ndersa me te dyten kemi qene tek nje shkolle "me duket". Kujtime...gjithsesi, ne ate kohe kam pas lexuar disa libra me poezi te Irena Vretos si dhe nje liber me poezi dhe me disa tregime te Evisit. Per fat te keq vetem dy poezi te tyret kane mbetur neper fletore dhe nuk e di sa shume jane rritur si shkrimtare, autoret ne fjale. Nq se ndonjeri ka me shume info. mbi jeten apo dhe mbi krijimtarine e tyre do ju isha mirenjohese nq se do i sillnit ketu.


Pershendetje!

Nga vellimi poetik "Buzeqeshja ironike e nje shekulli"

Kohe me gjemba

zhytem ne erresire kredhese
si nje ndotese e kohes time
s'jam vecse nje e panjohur
me nje krijese gjysem te zhveshur.
jam pjelle e nje shekulli
te mbrapshte,
ku shpirti im mbahet peng
ne krahet e nje shqiponje...
reflekset e intuites kapen
permes gulcitje shpendesh.
shfaqen si rrenojat e nje shtroje
shekullore,ndersa universi
i zvogeluar ne droje
terheq kembet brenda akullit,
sikur liria dhe humbja
te ishin shpresat
e nje instikti te shthurur.
psheretima e nje gjysem nate
gelltitet ne cehren
e nje perendimi.
futet brenda trupit
"nata dhe dita" ....
deshira te humbura
ne gjirin e mbeshtetur me token.

Ankthe te pa shembura

Predikojme jashte mureve
te kotesise!
mure te thata!
te ftohta!
erekthjellet!
te varura si kesula te kuqe
ankthet ezopike....
te shnderruara ne mumje te mpira,
tundojne themelin
e botes leshterike.
balta ne forme qelqi
e trupave te tyre
rrjedh vrullshem duke perpire,
boshllekun e deformimit
te rrezes se jetes.
i njemendte ngrihem
mes zhgjendrres,
i zhvendosur si kurore
ne bishtin e eger te perpjekjes.
fund-qyteti themelon
pervjetorin e zhdukjes...
perfundimit...
mumjet vazhdojne te kruhen
pas dyerve te forteses,
kthehen ne vrima rere,
per te kapercyer
kemben e trete te kesaj jete.