Rudolf Marku

Statujat

Statujat e mermerta u thyen,
shkelqimi i dikurshem u mbulua me pluhur
Frakturat e kafkes se gurte, frakturat e gjoksit
tani nuk i shohin me as dhe rontgenet;
Te dashuruarit, vone, ne periferi
shkalmojne copeza statujash
me nje te rene te kembes.
Vecse, diku ne nje cep, ne erresire
nje njeri qe nuk mund t'ia shquash tiparet
(nga qe s'kane pike rendesie tiparet e tij)
Shtrengon me te gjithe trupin nje statuje te mermerte
Vallezon me te. Nuk eshte i pire.
dhe i ulerin henes.

Heshtja


Ishte nje heshtje teper e madhe
Per nje vend kaq te vogel.
Vetem te poshtrit heshtnin,
Spiunet, konformistet, te liqte.
Shiko ne atllas, ne harte,
Shiko po te duash ne Enciklopedi
ne nje liber shkollaresh.
Heshtja ishte teper e madhe per nje vend kaq te vogel.
Kur dhe derrat kelthasin
kur duan t'i tredhin
kur duan t'i vrasin,
madje dhe delet ndalen me kokefortesi,
nuk duan te bjene me as dhe nje hap.
Ne pragun e thertoreve,
tek nuhasin prani kasapesh.
Shiko ne atlas, ne harte,
Heshtja ishte teper e madhe
per nje vend kaq te vogel.
Vec ti ishe nje hapesire astronomike
qe mund ta mbaje krimin me aq lehtesi.

Nje poezi qe duhej shkruar diten e rrezimit te monumentit


Enver Hoxhen e krijuam te gjithe,
ti zyrtar i larte servil
qe rrije me frike, pe rrije me tmerr
qe buzeqeshje prane, qe i aprovoje cdo fjale
Dhe me vete thoje:
- A eshte i kenaqur me mua, valle?

Enver Hoxhen e krijam te gjithe
ti poet i himnizimeve marramendese
qe i perdorje metaforat
si prostitutat kremin kur bejne makiazh
dhe pastaj tinezisht ngushelloje veten
- Sidoqofte, i gjithi nuk u dhashe!

Enver Hoxhen e krijuam te gjithe,
ti, punetor i varfer i turnit te trete
qe besoje
se uji turbullohet rruges
se tek burimi, sidoqofte, ka pasterti,
te kam pare me dhembje uleritese
se si qaje ne diten e vdekjes se tij.

Enver Hoxhen e krijuam te gjithe
Edhe ti qe e urreje kur ishte gjalle
e megjithate nuk bere kurre atentat;
kur nje tiran vdes nga nje semundje e natyrshme
do te thote se vete kombi
eshte i semure pak.

Nga kujtimet e hershme


Profesorin e marksizmit
e zune ne flagrance me pastruesen e shkolles.

E mbaj mend mire ate dite, ne dhjetor.

Nga Komiteti i Partise lektoret na sqaruan
Se flirti me pastruesen e shkolles
U be per hir te solidaritetit klasor.

Ne nxenesit adoleshente
Shikonim vajzen e pastrueses se shkolles
e cila qe me e bukura ate dite.

Kushedi se c'gjak i paster udheheqesish te larte
Rridhte ne dejet e saj marksiste!

Puna


Le te flasin te tjeret bukur ne kafene.
Ti asgje mos duartrokit
se fjalet e bukura ndodh qe shpesh
te ngjajne me femrat qe shikojne dinakerisht.
Ne dhomen tende eshte tavolina
atje ne gjysmerresire.
Le te flasin te tjeret bukur ne kafene
se dielli eshte kaq shume i mire.
Kerrusu,
ne dhomen tende te punes
le te nxihen gishterinjte deri ne dhembje:
pastaj do kujtohesh se fjalet e bukura
kane mbetur diku pas teje.
Dhe ti s'do ndihesh asnje trishtim
per fjalet e bukura ne kafene,
se njerezit qe folen dikur aq bukur
do heshtin para tavolines tende.

Po shtoj edhe uen disa poezi nga Rudolf Marku


Akrobati

E urrej akrobatin
Qe mban ekujlibrin
Mbi lartesite qe mendjen ta merr.

Ndonjehere, per sfide
Me nje kembe
Ecen mbi tel.

Te tjeret duartrokasin.

Kurse une
Nuk e di se si
E urrej
Ekujlibrin
E qendrimit mbi lartesi

Te Uriturit

Jane demode te uriturit, si farket e dikurshem
Ose si letrat me psheretima te dashurise
Ose si kembanat kur gjuhezen ua heqin
Te uriturit, mbeshtetese e rehatshme per nen prapanice.

Demode , si kostumet e vjetra qe ruhen nder baule,
Qe i ha mola pa u ndjere ngadale
Si zenia e vesheve me duart e tua
Qe mos e degjosh ulerimen kur ke dhembje dhemballe.

Te uriturit jane gjithmon me te paket se te vdekurit
(Te vdekurit bejne zhurme, ulerijne-hata)
Te uriturit qe i pyet dhe i vdekuri i fundit
-- Kush ishe ne kohen e krimit, vella?

Jane demode te uriturit, si ato hamamet
Qe rastesisht i shohin diku, periferise
Tani kur dhe paralitiket duan tevrapojne
Te uriturit, mbeshtetese e rehatshme per nen prapanice.

---------------------------------

Kur ti nuk erdhe

Harqet e vetullave i hodha ne ere
qe te mos kaloje asnje mendim
te porta e trurit vura tabelen:
"Per sot pushim"

Por truma e mendimeve nuk deshi t'ia dije,
S'deshi t'ia dije per urdherin e rrepte.
ja, tani duken asfalteve te trurit
Kokat e mendimeve te thinjura krejt.


-------------------------------------

per kenaqesine e lezhjaneve...

--------------------------------------------------------------------------------

LEZHA DIKUR

Qytet i femijerise ku ecja cdo dite
rrugicave si vizatime te bera kuturu
male qe gadi i quaje kodra
dhe kodra qe s'behen male gjithashtu.

Shtepi te cuditshme dhe Hani i Kuajve
rruga e kasapeve-me e cuditshmja rruge
rrahje teneqesh, shaka berberesh
rrugicash zhurme nanallesh trak e truk.

Ngjitur më shtepite-varri i Skenderbeut
i "harruar" deri në asgjesim
jo me kot thoshin se varri ka humbur
Te thojshe se eshte -
kishe pune me xhandarmerine!

Dhe prane ecte jeta neper rruge kalldremesh
njerezit duke share mbanin veten gjalle
Rruga e Kasapeve,shaka berberesh
cfare viti ish, cili mijevjecar?

Vec gezimi yne naiv femijnor
luante neper rruget e bera kuturu
dhe ne gjurmet qe linin kembezbathur ne pluhur
niste udhen e ardhmja te vinte tek ju.

Qytet i femijerise, gezime te varfra
pyetja se cdo kishte pertej malit valle?
e prape permbi supet e brishta femijerore
mbeshteste vete jeta koken e saj..



VENDLINDJA


Poshte nje qielli te vogel eshte vendosur
vendlindja ime
Ofshamat e njerezve
krijonin rete.
Ne butesine e ujrave eshte vendlindja ime
si fijet e barit mes plasave dhe gureve
lindin njerezit.

Ne fortesine e gureve eshte vendlindja ime
nga shushurimat e drureve
lindin kenget
Ne purpurin e ketij mengjesi te kalter eshte
vendlindja ime
nga ngjyrat e purpurta te gjakut
lindin ditet e neserme.