Betim Muço

Betim Muço ka lindur ne vitin 1947 ne Tirane. Eshte diplomuar per fizike dhe ka ushtruar profesionin e kerkuesit shkencor ne fushen e shkencave te tokes. Botimet e para letrare i ka qe nga shkolla e mesme. Ka botuar mjaft libra me poezi, tregime, romane e letersi per femije dhe ka perkthyer ne shqip shume autore te njohur nga letersia boterore.
Nga viti 2001 jeton e punon ne Meriland (Maryland) SHBA ku eshte aktiv si ne profesionin e tij ashtu edhe ne letersi.

Botime te meparshme me poezi nga ky autor:

"Rrugeve te atdheut" 1968
"Etyde" 1972
"Kokrra gruri" 1978
"Ditlindja e kenges" 1983
"Ne udhen time" 1988
"Endrrat e femijeve" (vjersa per femije) 1989
"Hiroshima jashte meje" 1995
"Karusel" 1997
"Bumerang" 2009

Krijimet me poshte jane shkeputur nga "Bumerang"

Ura

Ne vendosem te ngreme
Nje ure
Per te bashkuar popujt
Diskutuam konstruktin e saj
Si vepren me moderne
Mblodhem guret, betonin
Dhe teknologjine me perfekte
Gjetem e prume
Mjeshtrat me te zote
Per ta ngritur
Dhe mengjesin e inagurimit
Pame te habitur
Se e vetmja gje qe s'kishim
Ishte lumi


Nganjehere...

Nganjehere te duket
Se shiu te kupton me mire
Se miqte e tu te gjalle

I mban syte ne rigat e tij
Hequr ne hapesiren gri te perhumbur
Dhe degjon trokellimen monotone
Si keshille e perseritur mijra here
Nga mesuesi yt i femijerise

Nganjehere te duket
Se shiu te kupton me mire
Se gjithe te gjallet qe ke rrotull
Qofte me ate trishtimin e tij te veçante
Pa te cilin jeta do te ishte
Veç nje kokete e paturpshme kabaresh

2007
--------------------------------------------

Gishtërinjtë e mij

Gishtërinjtë e mij
Që krehin flokët e tu
Dhe kërkojnë njomështinë e lëkurës tënde
Si oazet në shkretëtirë udhëtari i etur

Gishtërinjtë e mij
Të paqetët kurreshtarë
Që donin të preknin tastjerat
E muzikës së madhe të qiellit

Gishtërinjtë e mij
Që shpesh e bënë fshehtazi
Shenjën e fitores
Dhe u kryqëzuan
Për fatin e mirë të zotit të tyre

Gishtërinjtë e mij
Me pak nikotinë e polen lulesh
Dhe shenjën e lapsit në shtrëngimin e tyre
Dhe mollëzat e shtypura
Nga rrahjet e tasjterave të kompjuterit

Kur të mos kem më frymë
Do trokëllijnë nga brenda
Dërrasës së arkivolit
Për të thënë dëshirat e tyre
Që veç ata i dinë