Dhimitër Simoni valviti flamurin shqiptar në Luftën e Dytë B

Liri Simoni (Petani) solli në redaksinë e “Shekulli-Kontakt” një dosje për babanë, Dhimitër Simoni, ndër të paktët të mbijetuar nga kampi i përqendrimit në Mat’hauzen të Austrisë, gjatë Luftës së dytë Botërore. Liria, përveç publikimit të historisë së pabesueshme të të atit, me anë të gazetës, kërkon t’i bëjë apel edhe strukturave përkatëse që të nderojnë veprën e Dhimitrit, këtij patrioti që edhe pse kockë e lëkurë, ditën e lirisë, në kampin e përqendrimit, gjeti forca të bëjë atë që patriotja Marigo kish bërë 42 vite më parë, duke qëndisur një flamur të atdheut.

Portreti i njërit prej 600 vlonjatëve të internuar në kampin e përqendrimit nga gjermanët

Ndërkohë që të gjithë ne vetëm kemi dëgjuar për kampin e tmerrshëm të Mat’hauzenit, Dhimitër Simoni, ndjesë pastë, e ka përjetuar atë vetë. Fatmirësisht, vlonjati i internuar në kampin ç’njerëzor të Austrisë arriti t’i mbijetojë vdekjes. Dita e shënuar e kapitullimit të Gjermanisë naziste e gjeti atë gjallë, edhe pse kockë e lëkurë dhe të torturuar në mënyrën më barbare. Kështu, në 9 maj të 1945, kur forcat aleate çlirimtare u kërkuan të mbijetuarve të përfaqësoheshin me simbolin e atdheut të tyre, Dhimitri, patrioti antifashist nga Vlora e Ismail Qemalit, mori një beze dhe si Marigo Pozoja skicoi konturet e shqiponjës dykrenore të simbolit të atdheut.

Trupat Aleate që çliruan kampin e vdekjes të Mat’hauzenit, pasi varrosën viktimat e panumërta që gjetën në fushën e betejës, në 20 qershor 1945 organizuan një ceremoni funebre, përpara mijëra varreve të heshtura. Aty, çdo shtet i botës u përfaqësua nga një rob, ndaj Shqipërinë e përfaqësoi Dhimitër Simoni. “Albania” u thirr e para dhe në tasin ku ai kishte ngrënë supën e flamosur, aleatët, mbushën dhe` nga këto varreza. Aty patën dhënë jetën me qindra dhe mijëra njerëz nga kombe të ndryshme të botës. Në mes të tasit të mbushur me dhe` u ngul simboli i flamurit kombëtar shqiptar, i rrethuar me tela me gjemba. Kjo u shoqërua me dokumentin origjinal përkatës dhe iu dorëzua Dhimitër Simonit.
Më në fund, do të kthehej në atdhe. Me ndihmën e Misionit Ushtarak të Barit u kthye gjallë në atdheun e çliruar nga prangat naziste. Me buzëqeshje u shtrëngoi duart përfaqësuesve të Ministrisë së Punëve të Jashtme, duke thënë: “Gëzohem që ju gjeta të gjithëve mirë, me Shqipërinë e lirë nga skllavëria naziste”. Këto simbole, sot e kësaj dite ndodhen në Ministrinë e Jashtme dhe në Muzeun Kombëtar të Luftës në Tiranë. Kush ishte Dhimitër Simoni, ky patriot që edhe pse në gjendje të fikti, nuk hezitoi të konturonte shqiponjën dykrenore, si një Marigo e dytë?