Rexhep Ajazi

ÇDO LIBER I BUZËQESH ATDHEUT

Libri i parë i Rexhep Ajazit me poezi ,”DIELL LIRIE” më gjeti në
rrugën e mërgimit në Toronto, gjë që më befasoi, më habiti, edhe më shumë më gëzoi.

Shkruan, Bahtir Hamza,
27.Prill.2008.
Në respekt të librit, dhe të artit poetik si dhe të autorit Rexhep Ajazit, dëshroje të shkruaj mendimin tim për këtë libër me poezi lirike të tij,titulluar “DIELL LIRIE” botuar në Prishtinë 2007.nga shtëpia botuese “URA.”sepse çdo libër është buzqeshje e atdheut.

Tani në moshën 69 vjeqare Rexhep Ajazi i jep obligim vetes për të
hyrë në panteonin poetik, për të mos humbë koha e kaluar, dhe ngjarjet e përjetuara të njerëzve nacionlist,shqipatrë të Kosovës,
dhe studentëve e rinisë kosovara, të parqiten me ARTIN e fjalës se shkruar,duke kërkuar RREZE PËR PLAGË.

Rexhep Ajazi, i lindur me 19.Maj.1939. ne Sankovc te Dernices, mesues i Drenices, qytetar i Prishinës, gazetar prefesonal i Radio Prishtinës, tani mergimtar jeton në PARIS,i përket plejades së vjetër të ASAJ KOHE të shkrimtarëve të Kosoves,kur populli shqiptar kërkonte që Kosova të jetë Republikë,në shekullin XX, pas luftës së dytë botërore, dhe të kohës së Akcionit të Armëve të Aleksandër Rankovicit, të sundimit komunist serbo-Jugosllav.

Duke i lexuar poezitë e këtij libri më erdhi në mendje, vdekja e Serbo-Jugosallvise,sistemi komunistë,dhuna e egër e bishave Jugosllave,e shqiptaro-serbo-shqiptarëve,e UDB-ashave,që tani veq ka vdekë Jugosllavia,ngase vdekja e Jugusllavisë ishte për brenda saj.


Në këtë sistem të vërtetë kriminal komunist , si dhe në shërbimin sekret të UDB-es,serbo-jugosllave, u zhvilluan lloj lloj taktike e mënyra si dhe procese gjygjësore ndaj intelektualve dhe nacionlsitve për flamur kombëtra KUQ E ZI,siq është vrajsa e mesusit Fazli HADES,Grajqevcit.

Që autori e paraqet te poezia KRENARIA faqe.29.
„Sa gjatë të prita
Të bëhesh Kryefjalë
Kosova martire
Të puthësha në ballë“

Ky libër i parë të Rexhep Ajazit, vepër e gjinis më të vështirë të historis letrare kombëtare shqiptare, që është gjini e veqantë nga gjinit tjera të letërisisë shqiptare, shpreh dhe parqet ato qësi kemi thën, dhe tani do të i themi haptas, ja keshtu siq e ka thënë Rexhep Ajazi, në librin e tij me poezi lirike, që reflekton kohën e kaluar në agimin e Kosovës, në rujajtjen e kujtimeve të tija, për të mbetur tregues i kohës, për gjurmët në kohë, dhe kjo poezi e tijë ia rritë nderin Kosovës,ia rritë vlerën kultures shqiptare, letërsisë së shkruar,të dy shekujve, që poezia është shtjellim i ngjarjes në kohë, fotogarfi që dëshmon dhunën pa dëshmitar krimi, për të nxjerrë të vërtetën e kohës së Aleksandër Rankovicit e deri te Sllobodan Millosheviqi, të vertëtën e shqiptarëve të saj, UDB-ën,në përputhje politike,dhe masat represive, që janë personazhe të tragjedisë së mjerimit të shumë jetërave të shqiptarëve në Jugosllavi,vdekje,dhunë e burgje,...

Ja se si e paqraqet poeti ngjarjen te poezia ÇAST TRISHTUES.
Faqe 47.
Kam parë fëmijë të njomë
Prej rafalesh si kanë rënë
Qoftë mdenjur apo lojë
Veq dhembje plotë gjëmë

Kam parë burra e gra t’maskruar
Këmbëthyar e synxjerrë
E kam ndier veten mendjetrazuar
Sec jam mbushur helm e vrerë.....

Autori Rexhep Ajazi, me punën e tij si mësimdhënës, në Drenice, prej 1960.e deri me -1-1-1970.dhe prej 1-1-1970-deri me 1995.
GAZETAR NË RADIO PRISHTINË,Si gazetarë profesionalist, qe ka jetuar dhe punuar në Prishtinë mbrenda një rrethi komunist,që deri tani nuk e ka përdorë imagjinatën e tij për artin e poezisë,për atë kohë, për kultuirën tonë shqiptare,për edukimin e brezave te rinjë.
Pra Rexhep Ajazi është nga ata që është ndjerë i vrarë me injorancë dhe i dhënë pas profesionit si gazetarë,në radio Prishtinë, për të i paraqitur ngjarjet dhe ndodhitë e asaj kohe në Kosovë.
Rexhep Ajazi,ishte gazetrai i parë i Radio Prishtinës që ka informue për helmimet e nxënësve shqiptare në shkollat shqipe në Kosovë.Ky realitet për nxënësit shqiptarë të Kosovës është senzibilizuar së pari nga Rexhep Ajazi,besoj qe ka hasë në pengesa,ashtu siq do të në veshtërsi edhe ky libir që është botuar tani,po të botohej në atë kohë nën pushtetin e atij rexhimi komunist.Ky liber me poezi e pa dritën e tij dhe DIELLI I KOSOVES KURRË NUK BIE POSHTË.

Rexhep Ajazi ishte pjesemarrës dhe pajtues në akcionin e pajtimeve të gjaqeve, me Anton Qeten,i cili i ka pajtura dy gjaqe, një në Drenicë, Sankovc, një në fshat afër Rimanisht të Llapit.


Në librin e tij lexuesi gjenë realitetin e kohës gjatë luftes së fundit ku me dhembshuri Rexhep Ajazi shpreh keqtrajtimin e popullatës dhe masakrimet ndaj nejrëzve,dhe me trishtim dhe mallkim shpreh vdekjen e nisur mbrenda përbrenda shqiptarëve të Kosovës në atë kohë, por në anën tjetër Rexhep Ajazi shpreh edhe trimërite ,guximin dhe kryengritjet e nacionalistëve dhe atëdhetarëve shqiptarë në Kosovë,për liri dhe atdhe.Këto ngjarje i lexojomë në librin e Rexhep Ajazit, DIELL LIRIE, i cili i merr me vete në PARIS, që të mos harrohet e vërteta,dhe mos të zhduket arti i kultures shqiptare,por disa nga këto ngjarje i kemi lexuar edhe në libarat e autorëve kosovarë, që mbi kurriz muarën detyrat për atdhe për liri dhe „Kosoven Republikë“ .

Autori e shpreh në këtë poezi BURGJET faqe.42.
Në burgje përditë
Për një KR
Për dy gishtërinjë.

Pyetë liria
Deri kur
N’burgje rinia.

Kjo shifet në këndvështrimin tjetër të librit të Rexhep Ajazit,të ngulura në memorien e autorit, pa dyshime ata të cilët ishin në shërbinim sekret serb, dhe ata që bënë cenzur mbi artin e poezisë shqiptare dhe mbi ndërtimin e kultures shqiptare, për të ndertuar historinë e letërsise shqiptare të Kosoves, dhe të Drenices,që jep mesazh të lidhur me ylberin,si metafore e shprehur shpesh në poezitë e tij,ose kujtimin e gjyshes,në shërbim të shqiptarëve në përgjithësi.


Nga libri zbulojmë kohën e dhunës së egër,gjurmë e bishava të egra, ato komuniste,.......por i lenë me një anë përuljet dhe jep porisin me këto fjalë.

Autori shprhet te poezia LUTJET E MEGIMTARIT faqe.52,

Larg atdheut
I rëndon lot
Mergimtar mos u lut dot.........

Pra duke lexuar librin me poezi lirike,të Rexhep Ajazit,që dëshmon një realiet të ri të asaj kohe,mbi ngarjet dhe ndodhitë e shqiptarëve nacionlist,në shekullin që e lam pas,gjë që forcova edhe më tepër bindje, se nuk duhet anashkalaur kohen e kaluar,që shqiptarët ishin të trathëtuar,të shtypur,të përsekutuar,të cenzuruar,e poezia e çdo libir është FOTO e kohës për Kosovë dhe për shqipatrët që ishin të një ane tjetër,që dita ishte e errtë e nata me dhunë.

Pra Rexhep Ajazi, duhet të i gëzohet jetës e tij në PARIS,si dhe librit të tij që dëshmon marshin e kohës,te poezia PËRPARA në faqe, 14.

Përpara
përpara,përpara
Adem Jashari
Ushtrisë çlirimtare
Po i prin i pari

Është Rruga për liri,që na paraqet Rexhep Ajazi,në poezi,që është shumë e mundimshme dhe e dhëmbshme, me plagë të randa,që në një anë janë shqiptarët keqbërsa, e në anën tjetër shqiptarët që kanë krenarin kombëtare, me begatinë e Kosovës,

siq thotë autori , në vjershen e parë, KOSOVA,:
faqe 8
Dhe rrept (atdhe) dashurin
Nipit ia percjell,
Për Arbërin e vogël,
Për Shpellën e Mermerit,

Rexhep Ajazi ,njeri i butë i urtë, i kthjelltë,i cili thote,” nuk është as gjë të keshë një këmbë sakat, një dorë sakat, është çka është të keshë zgjuarsi,menquri e dijeni,të jesh i sinqertë e i vërtetë, “
Pra Rexhep Ajazit dhe brezit të tij,e gjeneratës së tij ju përketë që të shkrujan të gjitha gjurmët e dhunës nga bishat e egra,për të gjithë shqiptarët e Kosovës, që i kanë përjetuar nga sistemi kriminal, dhe sigurimi sekret serb.UDB-ja.

Jam i bindur se ky liber nuk do të jetë i fundit nga Rexhep Ajazi,dhe nuk do të jetë i fundit që ka ardhë nga rruga e mërgimit,letërsia jonë ka nevojë për libra sepse ÇDO LIBER ËSHTË BUZQESHJE E ATDHEUT,për të dëshmuar të vërteten e kohës,në një form apo në një formë tjetër,të shkruar në gjuhën tonë dhe të përkethehen edhe në gjuhë të huaja, gjithëmonë në gjuhë universale të poezisë moderne, në frymzim për atdhe dhe liri,për dashuri dhe jetë,dhe lus autorin Rexhep Ajzin,që të i thërret gjeneratat e tij, për botimin e librave duke i dëshmuar gjurmët e kohës ,të mirat dhe të keqijat e shqiptarëve,duke soditur se ku gjindet Kosova sot,sepse vetëm librat na jepin pasqyren reale, të vërtetën e kohës në gjurmë të kohës,dhe kujtojë se shumë pak kemi shkurar për UDB-en,dhe sigurimin sekret serb,shqiptarët si bashkpnëtor të tij(Rankovicit)që shumë shqiptarëve ua muarën kokat,ua muarën tokat,ua ndërruan identitetin,ua muarë edhe jetën tinzishtë dhe haptazi, pra përshkrimi i këtyre ngjarjeve është më se i domosdoshëm.

këtë autori e parqet te poezia KUJTIMI I HIDHUR, nëfaqe,56.
“Kohë e hidhur vrragë ka lënë sot
Por armiku s’e arriti qellimin e zi
Nga toka e t’parëve s’na perzuan dot
Si feniksi u ringjallëm përseri....”

Vetëm në këtë NDER,e urojë autorin e librit Rexhep Ajazin,që të na sjellë libra tjerë edhe më të mirë se ky, për të bërë me dije të vërtetën e kohes së UDB-es,Jugosllave,që gjenerata e tij dhe ky është njohës shumë i mire i vrasjeve tinxare,nga UDB-ashët trathtarë shqiparo-serbo-shqiptar,që vranë dhe i përzunë me dhunë nga vendlindja e tyre liridashësit nacionlistë shqiptarë të Drenices e të mbarë trojeve të Kosoves.Do të pres shumë nga ky autor i moshuar drenicar për të i shkruar ngarjet e vërteta me dëshmi dhe fakte, duke ju dhënë fuqi njohjes së botës pa e shtrembëruar realitetin e kohës në kohë,duke i zbuluar dhe i denoncuar para opinjonit botëror UDB-ashët dhe thathtarët e Kosoves,që nga vrasja në burg të Prishtinës,e Fazli Hades Graiqevcit 1964. e deri te vrasja e Rexhep Rexhepit dhe e Fazli Qerkinit,në Roga afër malit,1999.Korroticë e Poshtme.

Vetëm kështu shqipatrët do ta ndërtojnë historin e tyre, dhe do të mbeten në letërsin e shkruar përjetsisht me të vërteten e kohës së tyre,e të vetë ndrëgjegjes së çdo shqiptari.
Autori këte e shprehë te poezia DORE BIZARE.faqe 63.me të cilen poezi e mbyllë librin.
Ti dore krimin kot e fsheh
Ty bota mbarë mirë të njeh
Se e keqja nuk mshihet dot
Të hakmerret i Madhi Zot”....

Besojë se autori Rexhep Ajazi, për hirë të së vërtetës,për hirë të nderit shqiptarë,për hirë të kërkesës së historisë së re të Kosoves, ka me dhënë vlera të shkëlqyshme për të kaluarën e kohës,sepse është në kohë,ështe në rrjedhat e kohës me librat e tijë që do te vijnë në vitet e e ardhshme,duke e dërguar NDERI i vetë në panteonion poetik,në fushen e letërsisë shqiptare,jo si gazetar, por si shkrimtar i mirëfiltë i sinqert dhe i ndershëm,që do të i qëndron kohës dhe do të dëshmon gjurmët e kohës,që librat e tijë do të shoqërohen edhe me fotografi,gjithëmon duke menduar se ÇDO LIBËR I BUZËQESH ATDHEUT.
Duke e uruar Rexhep Ajazin, për librin e parë, besoj se në të ardhmen do të na sjell libra edhe më të bukur se ky, dhe më të fuqishëm se ky. për të shtuar krijimtarinë e vet drejtë panteonit poetik.

Pershendetje Shqiptare
BAHTIR HAMZA,poet,editor.