Albert Gjoka

Kompleksi i Odisesë

Në udhëtime të gjata
Jo në luftra.
Në shtretër gëzimi
Jo në gjak.
I mbytur në ëndrra
plot tradhëti.
Kam frikë edhe unë
mos shega është prerë.
Kam frikë Itakë.
Zgjuar s'mund të vij,
veç në gjumë.
Unë mendaku budalla.


Tri mollët

Trupi jot e dashur
Tri molla

Të parën
Asht e djallzueme
E krimbun nga brenda
Labirinth stërmundimesh

Të dytën
Asht mollë e ngranun me daltë
Rrangull e përsosun
E ashpër nga kafshimet

Të tretën
Ah të tretën
Molla e tretë

Mëkat.
E fshehur mes gjethesh

Trupi jot e dashur
Tri molla.


Mit

Nën hijen e hanës
Mes klithmës së bulkthit
Andrrimtar i çartun
plot dëshira
Të prita ty.

Nga larg dëgjove krisma spate
Vërtik u ngrite si çorkë e trembur
Këmisha e bardhë zbardhulloi natën

Erdhe drejt pemës
Erdhe drejt meje

Mua më hëngri luani.
Ti vrave veten.


Bareshat

Terri merr arratinë larg nalesh
Çobanesha dhent i nxjerr në prag
Me torbën plot të mbushur krahësh
Dy molla t'kuqe pjekun n'ag

Përpara niset tufa, ajo pas saj
Mes malesh humbet ai fshat
Pas fijesh bari qumësht, vjedhtas
vij si më i pandershmi frat

Të ndjek ndër shtigje suk më suk
Nga larg diku bie një fyell
Mrizojnë bagtitë të fshehur n'hije
Shullehet vajza për nën diell.

Më sheh me synin tand tinzar
Pastaj larg meje turresh vrap
Ti si drenushë e shkathët mali
i zoti unë, gjahtar pa hark.

E hyj me turr halimshtës vogël
Pas borës madhe ra pafund
Unë degë me epsh ngarkuar randshëm
Mbi supe hovshëm borën shkund.


Pushtimi

Jam nisur drejt teje
Zemërak.
Me armën drejtuar
Pushtak.
Po kurmi jot i hedhur
Mburojtari.
Kala është drejt meje
Qëndrimtari.
Dy frënxhitë e tua
Gremisur.
Shtathedhura në ardhje
Arratisur.
E brishta ëmbëlgrua
Robita.
Me heshtën majëmprehtë
Godita.
Të pafajshmen vashë
Shestova.
Duart nisën lundrimin
Velëzova.
Diçka ziente brenda
Grafullova.
Gufla ranë kokrrat
Shkoklova.