Poezi Nga AdmiraL

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:29

Per zemren time

Per zemren time mjafton gjoksi yt,
Per lirin tende mjaftojn flatrat e mi,
prej gojes sime arrin deri ne qiell,
ajo qe ishte ne zemren tende.

Eshte ne ty illuzioni i çdo dite,
arrin si bryma ne lugina,
germim te horizontit prej prejashtimit tend,
ne perjetshmeri ne ikje si vala.

Kam thene se kendojshe ne ere,
si velat te larta te aniave,
si ato je e larte dhe e heshtur
dhe ne moment trishtohesh si nje udhetim.

E pranushme si nje rruge e vjeter,
syt e tu si levizje marzie,
jam zgjuar dhe nganjihere ikin
si shpezet qe flinin ne shpirtin tend.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:29

Pergdhelje

Pergdhelje pergdhelje,
dje, sot dhe neser,
mbi fytyren tende,
mbi duart e tua,
te shikoj per te kerkuar,
qe nga tja filloje
ta ledhatoj hunden tende,
ti pergedheli floket,
çdo pjese te fetyres,
ta pergedheli edhe buzeqeshjen,
pergedheli zerin tend,
pergdheli shpirtin tend,
pergdheli enderrat e tua,
pergdheli gishtat e tu,
pergdhelje pergdhelje
te pergdheli ne heshtje
te pergdheli ne mendime,
te pergdheli me fjale,
te pergdheli ne çdo mundesi,
por asnjehere nuk e kam bere ne veper,
por shpresoj se do te pergdheli.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:29

Pritja

Koha është ndalur,
Orët nuk kalojn,
Jam shumë i stresuar,
Takimi si do të kalojë.

E pres këtë moment,
Sa me gëzim aq me frikë,
Nën mua këmbët dridhen,
Zemra gati është fikur.

Pres një përgjigje të madhe,
E çfare do të jetë?
Ajo që ma jep gëzimin,
Apo ajo që më vret?

Sa dëshiroj që të vdes,
E kto momente mos ti jetoj,
Ndjenjat e mija mos ti ndiej,
Ndoshta kështu do të jem i qetë.

E trishtushme është qetësia,
E tishtushme është pritja,
Të qon në mendime të thella,
E në shkatrrim të ndjenjav.

E dashur ma sjell gëzimin,
Më thuaj se më don,
Ma sjell buzëqeshjen,
Të dua duke thënë.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:29

Pse

Shpirti im,
Ndoshta të kërkoj shumë,
Ndoshta do të mërzis,
Por dëshiroj të pyes.

Pse je i trishtuar,
Vetëm pse je në vetmi?
Pse qan,
Ndoshta je i dëshpruar?

Pse jan kta lot?
Pse rrjedhin kështu?
Qan mu me zemër,
Më dukesh me shumë dhimbje.

Shiqo lotët si rrjedhin,
Dhe bien nën këmbët,
Dhe treten pa asnjë shenjë,
Në këtë tokë të mallkuar.

Çka është kjo hije,
Që qan pa lot,
Dhe zëri nuk i ndigjohet,
Ndoshta ka frikë prej ndokuj.

Ngrite kokën,
Sepse do të jesh i lumtur,
Merr pak guxim,
Dhe ec para me jetë.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:30

Puthem

Vetem nje magji
Mundet ta vjedh
Terhjekjen e puthjeve tua.

Vetem nje lule,
Mundet te imitoj
Pergedheljet e saja.

Vetem dielli,
Mundet te mbjell
me rrezet e saja
si ngrohtesia jote.

Edhe nje shurdher
I ndegjon fjalet e tua,
Te buzeve te tua
Qe jan me depertuse
Dhell ne shpirt.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:30

Puthjet

Ne nje te kaluar te plote,
dikush shume me i madh se sa te jem une,
ka shkruajtur numrin e puthjeve.

Sot une i ngrohur ne mes te prillit,
do te mundohem te shkruaj ne fjalit e mija,
sa dhe si do te jen puthjet e mija qe do ti jap.

Puthja e pare qe do ta jap,
do te jete per tu gjetur ne buzet tona
kufijt e univerzit.

Do te na ndjekin edhe shume te tjera,
Per te qene te sigurt ne kufijt,
nje puthje ne çdo centimeter
ne lekuren e fetyres tende.

E pastaj pa menduar shume,
nje puthje per çdo puthje
qe nuk i kemi ndrruar,
si fitore qe meritojm,
nje puthje per çdo frymarrje.

Si filloj.. per fillim do te shkoj mire,
dhe ndersa dielli kalon kah perendimi,
ja ne ende sebashku ne numrim,
nen syt tane nje hene e shendritur,
nje puthje per çdo yll te qiellit.

Por sa te arrisim ne mes te numrit,
ne nje moment do ti humbemi te gjitha,
Mekat! Na duhet te fillojm qe nga fillimi,
Mengjesi do ten a zene se bashku,
duke i numruar puthjet e nates.
Çfar numer I pa fund,
Çdo here fillim, puthje per puthje,
Numer per puthje nuk ka!

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:31

Rëndësia e qenjës

Unë jam në jetë,
Dhe vazhdoj të jem,
Dhe jetoj në këtë botë,
Sepse jeton edhe ti.

Bota është e rrebt,
Nganjiherë hubet shpresa,
Gëzimi shëndrrohet në trishtim,
Por je ti që më jep gëzim.

Gjitha shkencat dëshirojn ta kuptojn,
Pse ekziston kjo qenje?
Cila është arsya që unë jetoj?
Edhe cili do të jet mbarimi im?

Gjitha mundimet jan të kota,
As një përgjigje nuk është e drejtë,
Sepse unë jetoj vetëm për ty,
Dhe jeta ime është orjentuar në ty.

E vetmja arsye që unë jam,
Është dashuria jote e ëmbël,
Që më gëzon në çdo kohë,
Dhe më bën më të lumtur.

Nuk më është leht të ndiej dashuri,
Por këtë e ndiej shumë,
Je ti që mi zgjon ndjenjat,
Që të dua për gjithëmon.

Nëse dëshiroj të vdes,
Më mjafton që ty mos të dua,
Ti më mban në jetë,
E për këtë që unë jam këtu.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:31

Riflesioni

Nga jeta kam kuptuar ende pak
nga yjet i kam folur persosmerise
Merenda detit kam gjetur paqen
Mbi male kam lene gjurmat e hecjes sime
Mbi toke kam jetuar gabimet e mija
Merenda enderrave kam luajtur te beje dasiuri
Ne vjeshte kam hecur mbi dushk
Me zjarr kam ngrohur lekuren time
Ne krevetin tim kam mesuar te mendoj
Me loje kam mesuar te refuzoj
Me pasqyre kam filluar luften time
Me paqe e kam gjetur armen time
Sa jan mesimet e jetes
Eshte gjithnje nje dite qe ka per te thene diçka
Kur mendon se ke kuptuar te gjitha
Duhesh ende te mesosh te vdesesh
Nuk ka asgje me te mire se te jesh I ditur
E nesermja eshte nje mister qe ta zgjosh
Qe kur nga mengjesi lind dielli
Eshte ende nje dite per ta kuptuar e interpretuar.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:31

Rikthimi ne dashuri

Ka shume kohe qe kaloj,
Ndjenje dashurie nuk shijoje,
Gjitheçka mbrenda meje,
Ne nje erresire jan mbuluar.

Çdo moment i imi ne vetmi,
ka domethenje per dashuri,
i tretur ne humnera me te mshefura,
te kaloj vujtje per dashuri.

Çdo bisede e imja,
ka domethenje i nje te vuajturi,
i cili flet me fjale te varfera,
e me zemer te vrare.

Edhe ne heren e pare,
kur biseda jone mori fillim,
isha i humbur ne erresire,
ku ne dashuri nuk kisha aspak drite.

Nje vuajtje me shume,
ne zemer une kam ndier,
ishe ti qe me ke rrembyer,
kur pak kohe nuk me ke dedikue.

Nje fjale e jotja eshte e rendesisheme,
e ndryshon krejt jeten time,
I jep rikthim buzeqeshjes sime,
Vetem te dua duke thene.

Per nje kohe te gjate,
bota per mue ishte e erret,
dielli nuk leshonte rreze per mue,
Hena nuk linde atje lart.

Ne ata syt e tu te shkruara,
shof nje bote te lulzuar,
ndiej nje force qe ka hyre ne mua,
ndiej nje jete me te re qe kam filluar.

Te dashuroj dashurin,
Si shkak me nevoitesh vetem ti,
Qe din te zgjosh çdo ndjenje,
Qe qe sa kohe jan te tormentuar.

I lumtur kisha per te qene,
nese ti me don çdo here,
nje gezim kisha per ta ndi,
nese ti per gjithemon ma fal ate dashuri.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:31

Rrjedh loti i dashurise

Ne zemren time lindin lot,
Lindin dhe rilindin vetem lot,
Zhduken nen rikujtimin tende,
Thahen ne memorin e vjeter.

Kalon nje kohe nga kujtimi,
Ndjenja shendrrohet ne vuajtje,
Loti shendrrohet ne gjak,
Vaji merr me teper hoz.

Biseda e cila na rrethonte,
shifesha se shuhej me ngadal,
nxitimi i cili na mbante bashk,
tash me nuk ka force.

Ato dite te kaluara bashk,
mbeten si ditet me te mira
qe une ndonjihere i kam shijuar,
qe nga lindja e deri sa te shuhem.

Sa shpejt e ktheve shpinen,
sa shpejt e harrove kujtimin,
sot me shikon me nje vjedhje syri,
the kalon si uje mulliri.

Pse une thirrjeve te tua
Ju pergjigjesha ne moment,
e harrova veten vetem per ty,
e tash ti me len ne vetmi.

Nga dita ne dite,
une te pres vetem ty,
nga kjo jete ne ate jete,
ti ne mua gjithenje do te jesh.

Kam gabuar qe te dashurova,
e sidomos pse tere dashurin ta dhurova,
e ke keqperdorur zemren time,
e tash zemra ime perplot me lendime.

Kam besuar shume ne ty,
Kam menduar se je vajze e sinqert,
por plaga e zemres sime,
me defton se jeton per mashtrime.

Si ti iki kesaj tradhetije,
qe mos te mendoj me ne ty,
ta jetoj krejtesisht jeten time,
pak kohe te jetoj ne gezime.
Gjate kohes se punes,
jam mungues i padeshirueshem,
truri me eshte bllokuar nga ti,
duke vajtuar per kete te mallkuar dashuri.

Nje dite do te gjindem ne varr,
shtepi e imja pergjithemon,
nje dhe qe une sot e punoj,
fetyren time do ta mbuloj.

Nje dite do te kalbem,
Eshtrat edhe per pak kohe mbesin,
Por shpirti im do te jetoj,
Deri ne amshim do te vazhdoj.

Si mund te them se ty te harroj,
Kur e di se marrezisht te dashuroj,
jo nuk mundem te harroj,
gjithnje ty te dashuroj.

Si kjo dashuri me denoj,
i izoluar ne ty te jetoj,
lirin time mos ta shijoj,
por vetem vuajtjen ta perjetoj.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:32

Sekreti im

Do te vazhdoj ne sekretin tim,
nje sekret qe eshte sekret edhe per mua,
askush duhet ta dij,
askush duhet ta kuptoj,
askush duhet ta qelloj.
TE DUA!
TE URREJ!
Do ta mbylli kete secret timin,
Ne thellesin e zemres sime,
deri sa askush e gjene,
perderisa edhe une do ta harroj.

Pse çdo here
Mundem ta mbylli zemren,
Kete ndjenje per ty,
Ne abisin e zemres,
ti kthehesh tek une,
kthehesh para syve te mi.

Mundohem te urrej,
por nuk mundem,
si mundem ta urrej ngjyren e diellit?
Mundohem te ofendoj,
por me eshte e pa mundur,
si mundem te ofendoj nje zemer bujare?
Mundohem te largoj,
por nuk mundem,
si mundem ta largoj qe rrezja e diellit mos te me rrezatoj?
Mundohem te injoroj,
por nuk mundem dot,
si mundem ta injoroj driten?

Deshiroj qe dashuria ime per ty,
te zhduket e ngulfater nga erresira,
dhe kujtimi im per ty,
te thehet nga era qe fryen.
Dashuria ime per ty,
eshte e ngjajshme me agonin,
sa e sa fjale tjera mundem te gjeje per ty,
por gjitheçka mbetet e mbyllur,
duhet te jete sekret per gjithemon.

Do ta mbylli kete ndjenje,
Me qindra dryna do te mbyllet,
Çelsat di ti hudhi dikun larg,
duke shpresuar se askush do ti gjeje,
e ne veqanti TI!

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:32

Shiu i dashurisë

Shiu shpesh mi sjell në kujtime,
Ditët e dashurisë sime,
Lumturinë e zemrës sime,
Puthjet në mes të pemve.

Binte shi me ngadal,
Pikat e shiut binin mbi ne,
E lagëshin fytyrën tonë,
Që shiqoheshin me orë.

Një pikë e shiut,
I rridhte afër buzëve,
Jam afruar për ta fshirë,
Duke i shqiptuar dy fjalë.

Dëshirojë të bëhem lot,
Porsi kjo pikë e shiut,
E të zbres në buzët e tua,
Të tregoj se sa të dua.

I buzëqeshi fytyra,
Më shiqonte në sy,
U afrua ngadale,
Me një puthja tha të dua.

Rreth buzëve tona,
Rrjedhëshin pikat e shiut,
Që i rrethonin buzët tona,
Që vazhduan të jen të bashkuara.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:32

Shoqeria ime

Oret kalojn,
minutat te pa perfunduar,
ne mes te shikimeve te trishtuara,
mendice perplot me ankth te mshefura,
presin aty, te ndalur ne zbrastiren e jetes,
presin, presin shiqime me shprese,
presin nje shikim shoqeror.
Sy qe takohen pa asnje arsye,
Vetem qe nje shikim i larget nuk eshte.
Eshte shoqeria ime,
Shikoj syt e tyre qe bertasin… DASHURI!
Buzeqeshi, I buzeqeshi shikimeve te tyre,
buzeqeshi dhe kuptoj rilindjen time.
Kuptoj dashurin qe e kerkojn gjithnje,
Imagjinata qe kan pare gjithnje ne pasqyre,
kontrafigure te nje kartoni,
ku shpirti nuk gjene me hapsire,
jam aty, ende aty, duke luftuar.
Jan shoqeria ime,
Shoqeria ime qe me ndihmojn,
Une qe besoj ti ndihmoj ata,
Une, qe nganjihere ndihem I rendesishem per ta,
Sepse nganjihere takoj syt e tyre qe therrasin,
Dashuri dashuri dashuri…

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:33

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:33

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:35

Te deshiroj per te dashur

Nje gje na lidh,
na bashkon ne zemrat tane,
zeri yt i ulet dhe i larget,
shtrengon shpirtin tim.

I rrethuar nga ti,
Ne nje dhome te erret,
i qelur nga imagjina jote,
i dalur nga nje pasqyre e zeze,
i mbuluar nga lekura jote.

Te shof ne nje lule,
nga petalet e emocioneve,
ne lartesim te shpirtit,
te shof ne nje park te shpreses.

Deshiroj te afroj,
Ta ndiej knaqesin e profumit tend,
Deshiroj te beje ty,
Te jetosh pergjithemon
Ne shpirtin tim.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:36

Te dua

Me mendu per dite,
me ndi ate fjale ne mbrendesi,
dhe te mundohem qe ta shqiptoj,
Zemra ime
Qe din te thote vetem:
“Te Dua”!
Gjithnje I pa kontrolluar,
Duke te shikuar,
Me ndi ne buzet e mija te frigushme,
Ate “Te dua” dhe mos me mundur te flas.
Nese eshte e vertet se zemra ime nuk mundet
Te flas ne vendin tim,
une gjindem duke pershperitur,
“Te dua, Te dua”
E ne ate moment te fliste zemra ime,
qe perdorte buzet e mija,
per ti shprehur keto fjale te imta!

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:36

Të Dua

Sa e bukur është fjala “Të Dua”,
Sa e ëmbël është për ta shqiptuar,
Sa e madhe është për ta jetuar,
Sa dëshirojë që vetëm ty ta shkruaj.

Është fjalë me simpati,
Është shprehje që emocionon zemrën,
I zbukuron tingujt e zërit,
Kur të them të dua e dashur.

Kur unë të them se të dua,
Në shqisat e mia ndiej ëmbëlsim,
Atëherë tërë ditën nuk mundem të ndalem,
Duke të thënë të dua e dashur.

Dëshirojë që me ty të jetoj,
Këtë madheshtore fjalë,
Shprehjen e madhe “Të Dua”,
Unë vetëm për ty e ruaj.

Dëshirojë që këtë shprehje,
Ta shkruaj vetëm për ty,
Dëshirojë që kjo të shqiptohet,
Ti për mua e unë për ty.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:36

Të dua nga mesi i zemrës

Të dua sepse më pëlqen,
Të dashuroj sepse më dashuron,
Të puthi sepse më lejon,
Të kujtoj sepse në zemër më qëndron.

Të dua më shumë se gjithëçka,
Edhe më shumë se vetvetën,
Me takimin e parë,
Më ke hyrë në zemër.

Të dua ashtu si je,
Pa qenë e maskeruar,
Më pëlqen aroma jote,
Që e ndiej kur më qëndron pran.

Në takimin e parë ,
Më ke lejuar që të përqafoj,
Mi ke lijuar buzët ti shijoj,
Që tash gjithënji e kujtoj.

Gjithënjë më qëndron në zemër,
Dhe prezenca jote është flakë dashurie,
Dhe diçka në mbrendësin time thot,
Të dua prej mesit të zemrës sime.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:36

Te kam lene

Te kam lene,
ndersa ti pas shume kohe
nuk kuptojshe pse,
me nje falje e gjetur ne moment,
ndersa zemra ime e dashuruar u shunte,
e ti nuk shifshe asgje.
Te kam lene,
sepse nuk u bindeshe,
por kishe nevoj per lirin tende,
per te bere zgjidhjet e tua,
per te bere nje parashikim ne jeten tende,
Pa mua, pa dashurin time.
Nuk ishe e mesuar,
ne nje raport te lire sikur i yni,
i qendruar te ndar ne mes meje dhe saj,
sepse nuk dishe me se çka duajshe,
kene e dojshe.
Te kam lene,
sepse kishe nevoj per nje shoqe,
qe te mirebesonte,
qe te duronte ne çdo gje,
qe te ishte nje pik qendrimi ne çdo gje,
dhe kam mbetur…!
Te kam lene e dashura ime,
sepse te kam dashur shume,
sepse te dua mbi te gjitha,
por kur do ta marresh jeten,
kur do ti kesh idet me te kjarta,
nese kthehesh,
do te me gjesh duke te pritur,
dhe do te bindesh
se nuk te kam lene kurr!

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:36

Thirrja në dashuri

Zemra rrah aq shumë,
Mendimet jan mbytur në oqean,
Sillem që të shprehem ,
Por nuk di se si të them.

Kur gjindem bashk me ty,
Një vuajtje e ndiej në mua,
Mundohem ta bëjë të kuptushme,
Se në dashuri më tranon.

Nuk di pse dhe si,
Por ti gjindesh në zemrën time,
Pozicion ke marr në mua,
Dhe je bërë ënndrra ime.

Kur ti mua më flet,
Nga goja jote dalin fjalë,
E kto shëndrrohen në ëmbëlsim,
Dhe e prekin shpirtin tim.

Në zemrën time është një fjalë,
Por si ta them nuk di ende,
Është një fjalë shumë antike,
Vetëm të dua unë të them.

N uk di se çka provon ne ty,
Nuk di se çka mendon për mu,
Nuk di se çka do të më thuash,
Por kam frikë se do të ikësh.

Të lutem shëroje zemrën time,
Qetësoje shpirtin tim,
Thujum se edhe ti më don,
E zemrën mos ma therr.

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:37

Urrej veten

Urrej dhe vetem urrej,
Urrej vetveten,
Syt e mi perpushin yjet,
per te shikuar atje dikun lart,
dora ime kerkon ne qershafin e eger,
per ta prekur lekuren tende te bute,
mbledh nje lule te parfimosur,
per ta kerkuar nje kujtim tendein
qe ishin aq me arome.
Kujtimi I ritmit te hapave te tu,
as afer e as larg,
çdohere te njejte pa ndryshim,
deshprojne netet e vetmuara.
Mendja ime te kerkon,
te don,
te pret,
te urren…
Urrej, urrehem,
A do te ket paqe per mua,
Nese nuk do te jesh kurr me?

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:37

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:37

Vetem dhimbja ka mbet

E dashur, dite e nate zemra ime,
kerkon qe te takohet me ty,
ne takim qe ehste e ngjajshme
me vdekjen qe gjitheçka shkatrron.
Thejem si nje val te detit,
Merri gjithe ate qe kam,
Shtrije gjumin tim,
Mbylli enderrat e mija,
Vidhem nga bota ime.
Ne ate trishtim,
ne zhveshje asolute te shpirtit,
te bashkohemi ne bukurin.
I mjeri une çfare deshire e kote,
çfar shprese ka per te qeneper bashkim,
nese jo ne ty Zoti im?
Mbaroje tash kete kenge te fundit,
Dhe ndahemi. Harroje kete nate,
Tash qe nata ka mbaru,
ken e kerkoj qe ta kem ne mes te duarve,
enderrat nuk mundet te burgosen.
Me duar shtrengoj ne zemer,
asgjeja ma plagos gjoksin.
Vajze, nuk je vetem veper e zotit,
por edhe e mashkujve, qe gjithnje
te bejne te bukure me zemren e tyre.
Poetet ju arrnojne nje rrjete
Me fjale te arta te fantazirave.
Piktoret japin formes tende
Gjithnje pavdekshmeri te ndryshme,
deshira e zemres se mashkullit,
ka hapur lavdin e tij mbi rinin tende.
Pergjysme je vajze,
e pergjysme je enderr.
Pranoje lulen tende o qiell,
kur dita humbi dhe u be terr,
zbulova qe lulja ishte vyshkur,
por dhimbja kishte mbetur.
Tjerat lule do te vijn tek ti,
Me parfim te kendshme.
Por per mua ka kaluar
Koha qe te mbledhi lule.
Ne naten e erret nuk e kam lulen,
vetem dhimbja me ka mbetur!

Titulli: Re: Poezi Nga AdmiraL 29/12/2008, 18:38

Vuajtje e pa harruar

Përmbi det të qetë,
Lundron lundra me pasengjer,
Dikur von në errësirë,
Dal jasht ty për të thirrë.

Jashtë në ballkan të anisë,
Isha vetëm në kujtime,
Shiqoja detin plot me ujë,
Që i përgjante szve të mi.

Rrjedhin lotët pa pushim,
I mbytur në kujtime o shpirti im,
Mendja e koncentruar vetëm në ty,
Pse nuk mundemi të jemi sëbashku ne dy.

Shëtitem andej e këndej,
Më duhet të vendosi se ç’ka të bëjë,
Të gjuhem në det në këtë terr?
Ku mundem të zhdukem për mot e jetë.

Pse oj e dashur nuk ma jep një shpresë?
Pse nuk më thua se me mua do të jeshë?
Pse nuk më bënë edhe njëherë me qeshë?
Ah! Sa deshiroj që unë të vdes.

Nuk di se çka mund të them,
Vetëm se dashurin në zemër e kam të thyer,
E ndiei dhimbjen që therr shumë,
E nuk më len të bëjë as gjumë.

» Prezantohet AdmiraL
» Qka mendoni per AdmiraL
» Pershendetje te ngrohta per AdmiraL
» Poezi Dashurije nga ProfessionaL
» Poezi!!